Sejm-Wielki.pl [start]
M.J. Minakowski, Genealogy of the Descendants of the Great Sejm
Zaloguj się contact
Name Surname: 

M Stanisław Gruszczyński (ID: psb.7777.1)

Koligacja (szukanie pokrewieństwa) z: najkrótsza linia przodkowie
n.p. Mieszko I, Czesław Miłosz, Maria Skłodowska-Curie, Karol Wojtyła, Bronisław Komorowski, Marek Minakowski
Dalszy związek rodzinny z potomkami Sejmu Wielkiego (poza Genealogią potomków Sejmu Wlk.)
Uwaga! Tej osoby nie ma w Genealogii potomków Sejmu Wielkiego.
Dzięki uprzejmości autora zaglądasz teraz do Wielkiej Genealogii Minakowskiego (Wielcy.pl),
która jest od niej 10-krotnie większa (1.200.000 osób),
ale korzystanie z niej kosztuje 79 zł rocznie.
Zaloguj się
Autor za swoją pracę nie bierze ani grosza z budżetu państwa. Pomóż mu!

Ranking WGM: 330.236 (top 28%), Liczba łóżek od MJM: 25 [wyłącz kolorowanie] [?]


bohater Czy wiesz kto to jest (1938), bohater PSB i Wiki, człowiek teatru

ilustracja

Rodzice

ilustracja
  • Zaloguj się
  • Urodzony prawdopodobnie w roku 1860
  • zmarł
 
Przodkowie: drzewo "16"drzewo "32"drzewo "64"

pradziadkowie ?    ?    ?    ?
&    &    &    &
?    ?    ?    ?
|    |    |    |
8 | 9    10 | 11    12 | 13    14 | 15
|    |    |    |
dziadkowie ? ?    Zaloguj się
?1820-
   Zaloguj się
?1830-
|    |    |    |
4    5    6    7



 


|    |
rodzice Zaloguj się
?1860-
   Zaloguj się, artykuł w Nekrologii
ca 1855-1923
|    |
2    3



|
Stanisław Gruszczyński, bohater Czy wiesz kto to jest, 1891-1959

śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

ilustracja
  • żona (ślub: dnia 19 I 1919): Zaloguj się, człowiek teatru 1884-1960 , (Rodzice : Zaloguj się ?1850- & Zaloguj się 1861-1936)
  • Stryjowie lub wujowie oraz ciotki, i kuzynki

    1. Ż Zaloguj się artykuł w Nekrologii ca 1855-1923
      ■  & Zaloguj się ?1860- dzieci | M Stanisław Gruszczyński 1891-1959 |

    Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

    W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
    wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

    1. SMOTRYCKI Jan (1881-1952) dziennikarz, poeta, prezydent Cieszyna
    2. MORAWSKI Tomisław Marian (1881-1946) inżynier górniczy 11°
    3. SKARBIŃSKI Stanisław (1856-1925) przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny 15°
    4. TIMME Adolf Saturnin (18671901) rzeźbiarz, kamieniarz 16°
    5. RYBUS Henryk Roman (1907-1974) ksiądz, historyk Kościoła, profesor 16°
    6. KROPIWNICKI Alfons Ferdynand (1803-1881) budowniczy 18°
    7. GLOGER Jan (1811-1884) inżynier 18°
    8. BRONIKOWSKI Prosper (ur. 1805) specjalista ds. ubezpieczeń 18°
    9. JĘDRZEJEWICZ Janusz (1885-1951) polityk, prezes Rady Ministrów 18°
    10. MINIEWSKI Władysław (1793-1865) urzędnik, literat 18°
    11. DROJOWSKI Wacław (1886-1920) działacz niepodległościowy 18°
    12. SKUPIEŃSKI Franciszek Ksawery (1888-1962) botanik, profesor Uniw. Stefana Batorego w Wilnie i Uniw. Łódz., rektor Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Łodzi 18°
    13. STEFAŃSKI Witold Jakub (1891-1973), zoolog, parazytolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, członek Polskiej Akademii Nauk 19°
    14. RYX Izabella (1844-1904) zootechnik 19°
    15. MINIEWSKI Józef Karol (1841-1926) pułkownik z 1863, pamiętnikarz 19°
    16. GLOGER Zygmunt (1845-1910) etnograf, archeolog, historyk 19°
    17. NESTOROWICZ Melchior Władysław (1880-1939) inżynier drogowy, profesor 19°
    18. ROSTWOROWSKI Karol Paweł (1874-1927) muzyk 20°
    19. STANIEWICZ Leon Jan Bolesław (1871-1951) elektrotechnik, profesor Instytutu Elektrotechnicznego i Instytutu Inżynierów Cywilnych w Petersburgu, Politechniki Warszawskiej i Politechniki Gdańskiej 20°
    20. STATTLER Juliusz Kornel (1844-1901), pedagog, krytyk muzyczny, kompozytor 20°

    Uwagi

    • „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

      GRUSZCZYŃSKI Stanisław (6 I 1891 Ludwinowo k. Wilna - 3 II 1959 Milanówek k. Warszawy), śpiewak
      Był synem Michała i Katarzyny G., mężem => Janiny Smotryckiej (ślub 19 I 1919). Urodził się w rodzinie chłopskiej. Uczęszczał do szkoły realnej w Wilnie. W 1905 brał udział w strajku szkolnym, za co został wydalony ze szkół z tzw. wilczym biletem. Rozpoczął następnie pracę w fabryce czekolady w Wilnie. Należał już wtedy do SDKPiL i brał udział w manifestacjach, pochodach i walkach ulicznych. Ok. 1907 prawdopodobnie występował jako statysta w t. wileńskim. W 1908 przybył do Warszawy; pracował tu kolejno w kilku fabrykach, a także statystował w T. Wielkim. Od 1912 mieszkał w Sosnowcu i pracował jako kelner w cukierni. Tam też zaczął się uczyć śpiewu u B. Strzyżykowskiego i rozpoczął występy jako pieśniarz (między seansami w kinach) w Sosnowcu, Zawierciu i Częstochowie, gdzie występował także krótko w zespole W. Glogera. Następnie powrócił do Warszawy i uczył się śpiewu u S. Dudzińskiego. 31 X 1915 debiutował w T. Nowości w partii Bolesława („Polska krew") i osiągnął duży sukces. Na scenie tej występował do końca września 1916, śpiewając m.in. partie: Barinkaya („Baron cygański"), Parysa („Piękna Helena"), Renego („Cnotliwa Zuzanna"), Eisensteina („Zemsta nietoperza"). 21 III 1916 wystąpił po raz pierwszy w T. Wielkim w partii Radamesa („Aida") i rozpoczął występy na scenie operowej. Do zespołu opery warsz. został zaangażowany na stałe od sez. 1916/17. Obdarzony bardzo pięknym, czystym, silnym głosem tenorowym, świetną pamięcią, muzykalnością i talentem aktorskim, zrobił błyskawiczną karierę. „Potęga i szlachetność brzmienia jego tenoru bohaterskiego, niekłamana prawda uczucia emanująca z każdej frazy, znakomite warunki zewnętrzne - postawa, gest, wyrazistość twarzy i oka łączyły się z wielkim talentem aktorskim” - pisał J. Macierakowski. Na scenie T. Wielkiego wykonywał do 1931 gł. bohaterskie partie tenorowe. Ogromne sukcesy odniósł śpiewając: Cania („Pajace"), Don Josego („Carmen"), Manrica („Trubadur"), Eleazara („Żydówka"), Otella („Otello"), Fausta („Faust"), Gianetta Malespiniego („Uczta szyderców"), a w operach R. Wagnera partie Zygmunta („Walkiria"), Lohengrina („Lohengrin"), Parsifala („Parsifal"), Eryka („Holender tułacz"). W repertuarze pol. wyróżnił się szczególnie jako Kazimierz („Hrabina"), Jontek („Halka"), Manru („Manru"), Młody Król („Hagith"), Zygmunt August („Zygmunt August” T. Joteyki).
      Za granicą zyskał miano jednego z najsławniejszych pol. śpiewaków operowych pierwszej poł. XX w. Od kwietnia 1917 występował w Niemczech, początkowo w operze cesarskiej w Berlinie, potem w Wiesbaden, Hamburgu, Bremie, Mannheim, Bochum, Essen, Frankfurcie, śpiewając wszędzie swoje partie po pol., co było wówczas wydarzeniem bez precedensu. W 1921 występował w operze Sao Carlos w Lizbonie, a następnie w Madrycie i Barcelonie, w 1923 w Parmie, Trieście, Mediolanie i Rzymie, w 1924 w Pradze, w 1925 i w 1 poł. 1926 w Bukareszcie, w 1926 w Belgradzie, 1927 w Pradze i Sofii, w maju 1930 w praskim Narodnim divadle (śpiewał tu m.in. partię Jontka - „Halka"). W kraju występował gościnnie m.in. w Krakowie (przeważnie w okresach letnich: 1917, 1919, 1920, 1922, 1923, od 21 VII do 17 VIII 1925 na czele zespołu Artystów Opery Warszawskiej), Wilnie (sierpień 1924 w T. Wielkim, 1933 w rewii w T. Letnim), Lwowie (1917, styczeń, luty, czerwiec 1926, maj 1931, marzec-kwiecień 1937), Poznaniu (1917), Łodzi (październik 1920), Gdańsku, Toruniu (1920, maj-czerwiec 1935), Bydgoszczy (czerwiec 1930).
      Ok. 1931 zaczął tracić głos, przestał występować w operze i od grudnia 1931 śpiewał w t. rewiowych, m.in. piosenki neapolitańskie i arie operetkowe: w 1931-32 w t. Morskie Oko, w 1933 w t. Rex, t. Praskie Oko, t. Hollywood, a także w Wielkiej Rewii. W listopadzie 1936 wrócił na scenę opery warsz. i występował tam do końca maja 1938, powtarzając swe dawne role. Występował także w kilku filmach pol., m.in. „Idziem do Ciebie Polsko”, „Matko Nasza” (1921), „Ziemia obiecana” (1927), „Tajemnica starego rodu” (1928). Brał udział w licznych koncertach na cele dobroczynne. Nagrał wiele płyt dla firmy „His Master's Voice”. Otrzymał wiele odznaczeń krajowych i zagranicznych. Był jednym z najwyżej opłacanych śpiewaków operowych w Polsce. Miał stajnię wyścigową i willę w Milanówku, był jednak rozrzutny, stał się nałogowym alkoholikiem i znalazł się w ciężkich warunkach materialnych. Wg powszechnej opinii brak gruntownej szkoły wokalnej i nieoszczędzanie głosu, spowodowało u G. tak szybką jego utratę. Podczas II wojny świat. pracował jako woźnica i robotnik fizyczny. Po wyzwoleniu, od 1947 do 1950 był kierownikiem sekcji teatr. przy Powiatowym Domu Kultury w Grodzisku Mazowieckim, a następnie bibliotekarzem (nominalnie) Biblioteki Muz. Opery Warszawskiej i jej stałym konsultantem; od marca 1950 do 1957 był też kierownikiem statystów Opery Warszawskiej. Od 29 III 1951 występował na scenie Opery Warszawskiej w niemej roli Wiarusa w akcie III „Hrabiny” w reż. L. Schillera. 23 VI 1946 obchodził w sali Romy w Warszawie trzydziestopięciolecie, a 3 VI 1955 czterdziestopięciolecie pracy artystycznej. W 1958 przeszedł na emeryturę. Zmarł na serce w zupełnym zapomnieniu.

      „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.15615.1
      „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.30718.2
      Epitafium na cm. Powązkowskim:
      STANISŁAW
      GRUSZCZYŃSKI
      ARTYSTA
      OPERY
      WARSZAWSKIEJ
      6.I.1891 - 3.II.1959

      Polski Słownik Biograficzny t. 9 str. 59: psb.7777.1
      S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.1378

    źródła:
    - pogrzeb: Urz. M. st.W-wy http://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=6120
    ...

    Baza danych na stronach www.sejm-wielki.pl to drobny wycinek Wielkiej genealogii Minakowskiego, sięgającej średniowiecza, zawierającej ponad 1.200.000 osób nawzajem skoligaconych, w tym znaczną część sławnych Polaków wszystkich epok; więcej na ten temat na Wielcy.pl .
    Baza jest uzupełniana codziennie
    — bardzo proszę o nadysłanie uzupełnień na adres mj@minakowski.pl . Z góry dziękuję!


    Serwisowi Sejm-Wielki.pl patronuje Stowarzyszenie Potomków Sejmu Wielkiego, działające pod patronatem Marszałka Sejmu RP.

    Znani: literaci, malarze, muzycy, aktorzy, dziennikarze, odkrywcy, historycy, wojskowi, filozofowie, ludzie Kościoła, prawnicy, politycy: przedrozbiorowi, dziewiętnastowieczni, przedwojenni, powojenni, współcześni, parlamentarzyści II i III RP oraz PRL, uczeni (członkowie akademii nauk): nauk społecznych, nauk biologicznych, nauk ścisłych, nauk technicznych, nauk rolniczo-leśnych, nauk medycznych, nauk o ziemi

    Cytuj: Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl), wydanie z 28.03.2024.
    © 2002-2024 Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne — Regulamin, polityka prywatności i cookie
    IP: 3.80.211.101