Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. GLOGER Zygmunt (1845-1910) etnograf, archeolog, historyk 1°
2. GLOGEROWA Aleksandra (1860-1899) pisarka, tłumaczka 2°
3. JELSKI Aleksander (1834-1916) publicysta, etnograf, ziemianin 3°
4. ROSTWOROWSKI Karol Paweł (1874-1927) muzyk 4°
5. ROSTWOROWSKI Michał Jan (1864-1940) prawnik, profesor UJ, sędzia 4°
6. ROSTWOROWSKI Tadeusz Maria (1860-1928) architekt, malarz 4°
7. ROSTWOROWSKI Stanisław (1858-1888) malarz 4°
8. ROSTWOROWSKI Jerzy Marian (1911-1986) oficer, literat, malarz 5°
9. ROSTWOROWSKI Stefan Marian (1907-1981) ekonomista, działacz organizacji Wolność i Niezawisłość, historyk 5°
10. ROSTWOROWSKI Tomasz (1904-1974) jezuita, harcmistrz, więzień polityczny, kierownik polskiej sekcji Radia Watykańskiego 5°
11. ROSTWOROWSKI Stefan (1784-1866) major WP, ziemianin, marszałek szlachty 5°
12. ROSTWOROWSKI Stanisław Janusz (1888-1944) generał brygady, inspektor i komendant AK 5°
13. JELSKI Stanisław (zm. 1829) marszałek powiatu ihumeńskiego 5°
14. JELSKI Michał (1831-1904) skrzypek, kompozytor 5°
15. KOWALSKI Józef Wierusz- (1866-1927) profesor fizyki, dyplomata 5°
16. LEPPERT Wojciech (ur. 1817) leśnik, pisarz 6°
17. KOROTYŃSKI Wincenty (1831-1891) poeta, dziennikarz 6°
18. OSKIERKA Aleksander (1830-1911) ziemianin, polityk, zesłaniec 6°
19. PROZOR Józef (1723-1788) działacz sejmikowy, wojewoda witebski 6°
20. KOWALSKI Tadeusz Wierusz- (1841-1904) profesor rolnictwa 6°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 8 str. 79: psb.6719.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 8 str. 80: psb.6720.2
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 364): Gloger Jan, Wydział Nauk i Sztuk Pięknych
  Syn Wilhelma, szlachcica herbu Prus, przybyłego za czasów pruskich na Podlasie z Prus, urzędnika Deputacji Kameralnej w Białymstoku za Ks. Warszawskiego, prezydenta Tykocina, w Królestwie Polskim właściciela nabytej wsi Dobrochy na Podlasiu, oraz Katarzyny. Młody Jan uczył się razem z J. I. Kraszewskim w Białej Podlaskiej, mieszkał z nim na jednej stancji i bardzo się z nim zaprzyjaźnił. Szkołę wojew. ukończył w Łomży, po czym wstąpił w 1830 na Wydział Nauk i Sztuk Pięknych, oddział miernictwa, ucząc się dodatkowo malarstwa. W czasie powstania był ppo-rucznikiem w Pułku Strzelców Konnych. Po upadku powstania znalazł się na emigracji, w niedługim jednak czasie wrócił do kraju i objął stanowisko konduktora w służbie inżynieryjnej w Zarządzie Dróg Bitych (inżynier drogowy) w Tykocinie. Pracował też w Łapach, Łomży i Białymstoku. Przeprowadził trakt bity z Wizny do Mężenina przez Grzęzawiski. Ożeniwszy się z Michaliną z Woynów, rzucił w 1847 służbę rządową i objął w dzierżawę Złotorię nad Narwią, a w 1849 kupił wieś Jeżewo, gdzie zdobył opinię wzorowego gospodarza. Członek Tow. Rolniczego. Wielki miłośnik sadownictwa, założył wzorowy sad. W 1859 zniósł w swym majątku pańszczyznę, nadając na własność gminną pewien obszar lasu. W 1861 został członkiem Rady pow. łomżyńskiego. G. nie zapomniał nabytej sztuki malarskiej na Uniwersytecie i obrazami swoimi ozdabiał kościoły swego powiatu. Był również zbieraczem sztychów i obrazów, pozostawił bogaty księgozbiór. W 1879 w związku z jubileuszem Kraszewskiego „Kłosy” ogłosiły jego wspomnienie z czasów szkolnych w Białej Podlaskiej. Zmarł w Jeżowie, pochowany w Tykocinie. Syn jego Zygmunt był wybitnym etnografem.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: GLOGER Jan (Józef) - Ukończył szkoły w Łomży, 1830 studiował na Wydziale Nauk i Sztuk Pięknych UW (oddział miernictwa), ucząc się dodatkowo malarstwa. W powstaniu ppor. 7 puł., 5.10.31 przeszedł z Rybińskim do Prus. Po upadku powstania przebywał za granicą po powrocie do Królestwa konduktor w Zarządzie Dróg Bitych w Tykocinie. Przeprowadził trakt bity z Wizny do Mężenina. 1837 objął dzierżawę w Złotoryi nad Narwią 1839 kupił wieś Jeżewo i zajął się uprawą roli. 1859 zniósł w swym majątku pańszczyznę. 1861 wybrany do rady pow. łomżyńskiego. Malarz amator, zbieracz i kolekcjoner. Ożeniony z Michaliną Woyno, miał syna Zygmunta, wybitnego etnografa. Zm. 8.7.84 w Jeżewie, pochowany w Tykocinie.
  srodka.110o A. Śródka, P. Szczawiński (opr.), Biogramy uczonych polskich, Ossolineum, Wrocław 1983: część 1, zeszyt 1: Zygmunt Gloger (1845-1910)
  sw.564082 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
  sw.98271 Informacja p. Zdzisława Wojny (z 11.8.2009)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim