Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. PUSZET Jacek Jakub (1904-1977) rzeźbiarz, profesor 1°
2. PUSZETOWA Zofia Franciszka (1898-1982) rzeźbiarka 1°
3. PUSZETOWA Julia (1877-1951) działaczka społeczno-polityczna, malarka 2°
4. PUSZET Ludwik (1877-1942) rzeźbiarz, pisarz, historyk sztuki 2°
5. KWILECKI Mieczysław (1833-1918) ziemianin, działacz polityczny, gospodarczy, parlamentarzysta 3°
6. MAŃKOWSKI Teodor (1816-1855) ziemianin, założyciel domów handlowych 4°
7. MAŃKOWSKA Bogusława (1814-1901) pisarka 4°
8. KWILECKI Hektor (1859-1912) ziemianin, polityk konserwatywny, poseł 4°
9. ENOCH Jakub Kazimierz (1785-1847) lekarz, filantrop 5°
10. DĄBROWSKI Jan Henryk (1755-1818) generał, twórca legionów 5°
11. MAŃKOWSKI Napoleon Ksawery (1836-1888) inżynier, powstaniec 1863, poseł 5°
12. KWILECKA Barbara (1845-1910) wielkopolska działaczka narodowa 5°
13. NIEZABITOWSKI Stanisław (1860-1941) polityk, marszałek Sejmu Krajowego 5°
14. NIEMOJOWSKI Wincenty (1854-1926) działacz społeczny 5°
15. PUSZET Antoni Kajetan (1782-1831) oficer wojsk napoleońskich, powstaniec 1830 5°
16. STABLEWSKI Stefan Florian (1895-1985) rotmistrz dyplomowany Wojska Polskiego, publicysta, działacz konserwatywny 6°
17. MORSTIN Ludwik Hieronim (1886-1966) dramaturg, poeta, pisarz 6°
18. ENOCH Juliusz Kazimierz (1822-1880) działacz polityczny, publicysta 6°
19. MAŃKOWSKI Henryk (1872-1924) numizmatyk, kolekcjoner 6°
20. KARSKI Stanisław (1838-1890) ziemianin, działacz polityczny 6°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  PUGET, Puszet, Franciszek Jacek, Józef, właśc. F. de Puget-Puszet (17 XI 1926 Poznań - 9 IV 1980 Kraków), aktor, lalkarz, reżyser
  Był synem Jacka Jakuba P. i Zofii Franciszki ze Szczęsnowiczów, artystów rzeźbiarzy, bratem Jana Łukasza P., krytyka teatr, i kier. lit. wielu t. lalek. Był trzykrotnie żonaty: z Anną z Kwiatkowskich, 1° v. Maciejewską, 2° v. Nelken, plastyczką w T. Groteska i Starym T. (ślub w 1952); z Renatą P., adeptką w T. Groteska (ślub w 1968); z Zuzanną Dala, Węgierką zamieszkałą w Polsce, historykiem sztuki (ślub w 1969). W 1939 ukończył szkołę powszechną im. Kochanowskiego w Krakowie. Początek okupacji spędził z rodzicami w Krakowie, gdzie chodził do szkoły handlowej. W 1942 uczęszczał na konspiracyjne kursy gimn. ogólnokształcącego w Warszawie. W 1943-44 grał w przedstawieniach krak. konspiracyjnego T. Niezależnego T. Kantora, m.in. wystąpił jako Kanclerz („Balladyna"). W 1944 został aresztowany za uchylanie się od przymusowych robót przy okopach niem.; na krótko uwięziony w Tarnowie, potem przewieziony do obozu w Tuchowie pod Tarnowem, skąd wrócił w styczniu 1945. Od marca 1945 był aktorem T. Lalek Groteska w Krakowie. W widowisku „Cyrk Tarabumba”, inaugurującym działalność teatru, wystąpił w roli Clowna Łatki (czerwiec 1945). W styczniu 1947 odszedł z Groteski. W 1947 ukończył w Warszawie gimn. dla dorosłych (mała matura), nast. uczył się w wieczorowym lic. dla dorosłych w Krakowie. Od 1 IX 1949 powrócił do zespołu aktorskiego Groteski, z którym związany był do końca życia. W pocz. 1. pięćdziesiątych uczęszczał do studia dram. przy Grotesce. Egzamin eksternistyczny zdał w Krakowie 26 X 1955, uzyskując uprawnienia aktora-lalkarza. Od 1962 sporadycznie reżyserował: „Złoto króla Megamona”, „Czarodziejski bęben”, „Siódma wyprawa”, „Bajki pana Bajarza”, „Gdzie jest Piotrowski?” W T. Groteska obchodził 1 IX 1974 jubileusz dwudziestopięciolecia pracy artystycznej. Był współtwórcą wielu wybitnych spektakli Groteski; „rzadki to przypadek, by życiorys artystyczny aktora tak ściśle i trwale związał się z jedną sceną, zespołem, stylem”. Zmarł po długiej chorobie. Ważniejsze role: Generał („Nowe szaty króla"), Ojciec Scholastyk i Belzebub („Igraszki z diabłem"), Król Megamon („Złoto króla Megamona"), Don Perlimplin („Historia Don Perlimplina i pięknej Belissy"), Komornik („Męczeństwo Piotra Oheya"), Król Wacław („Ubu król"), Braun („Opera za trzy grosze"), Starzec („Kartoteka"), Anzelm („Skąpiec"), Brygiello („Trzy pomarańcze"), Ja („Dom na granicy"). Działał aktywnie w sekcji t. lalkowych w SPATiF-ie. Był popularną postacią w środowisku kulturalnym Krakowa.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.19362.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 29 str. 437: psb.24911.5
  sw.651197 Informacja p. Piotra Mysłakowskiego (z 31.7.2016)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim