W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- MONDRAL Karol (1880-1957) grafik, malarz 13°
- SZWEDOWSKI Stefan (1891-1973), działacz społeczny i związkowy, publicysta 13°
- DYGAT Ludwik (1839-1901) powstaniec z 1863, emigrant 15°
- STEMLER Józef (1888-1966) dyrektor Polskiej Macierzy Szkolnej, jeden z ?szesnastu? z Pruszkowa 15°
- SZCZĘSNY Tadeusz (1913-1991) księgarz, wydawca, redaktor 16°
- ŚWIĘCICKI Wacław (1848-1900) działacz socjalistyczny, poeta 17°
- SICIŃSKI Adam (1875-1955) działacz socjalistyczny 17°
- RACZYŃSKI Franciszek Karol (1874-1941) ksiądz, działacz społeczny 17°
- MAZURKIEWICZ Jan Wincenty (1813-1887) powstaniec 1831, demokrata, emigrant 17°
- KOZERSKI Tadeusz (1863-1938) działacz polityczno społeczny 17°
- ŚWIĘCICKI Tadeusz Stanisław (1893-1973) dziennikarz, publicysta 18°
- POPIEL Karol (1887-1977) działacz polityczny publicysta 18°
- GARSZYŃSKI Bonawentura (1784-1849) archiwista 18°
- DRZEWIECKI Antoni Franciszek (1792-1868) senator 18°
- ŚWIECKI Tadeusz (1880-1945), ziemianin, działacz Narodowej Demokracji, poseł na Sejm RP 18°
- KARPIŃSKI Antoni (1855-1941) adwokat 18°
- MIEROSŁAWSKI Ludwik (1814-1878) emigrant, demokrata, historyk wojskowości, dowódca powstań 1848/9 i 1863 19°
- KUMANIECKI Kazimierz Władysław (1880-1941) profesor prawa administracyjnego UJ, minister 19°
- LUTOSŁAWSKI Józef (1881-1918) ziemianin, działacz polityczny 19°
- MIEROSŁAWSKI Adam Piotr (1815-1851) kapitan, żeglarz, łowca wielorybów 19°
Uwagi
Bolesław Orłowski (red.), Polski wkład w przyrodoznawstwo i technikę. Słownik... (tom 4, str. 38): SERWIŃSKI Mieczysław (1918-1999), jeden z pionierów inżynierii chemicznej i procesowej w Polsce
sejmprl.5683 http://bs.sejm.gov.pl/ Serwiński Mieczysław (1918-1999); inżynier chemik; Rektor Politechniki Łódzkiej, dyrektor Instytutu Inżynierii Chemicznej. W 1945 ukończył Politechnikę Warszawską, wydział Chemii i rozpoczął pracę w nowoutworzonej Politechnice Łódzkiej. Tutaj przeszedł wszystkie szczeble kariery nauczyciela akademickiego, od starszego asystenta (1945) do profesora zwyczajnego (1968). Był kierownikiem Katedry Maszynoznawstwa Chemicznego na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej (1946-1951), organizatorem i kierownikiem Katedry Inżynierii i Aparatury Chemicznej na Wydziale Chemii Spożywczej Politechniki Łódzkiej (1951-1969), współtwórcą i dziekanem wymienionego wydziału (1952-56 oraz 1960-62). Prorektor Politechniki Łódzkiej (1962-1968), rektor Politechniki Łódzkiej (1968-1975) i przewodniczący Kolegium Rektorów Łódzkich Uczelni. Był dyrektorem Instytutu Inżynierii Chemicznej. Jako reprezentant strony rządowo-koalicyjnej w czasie obrad Okrągłego Stołu współprzewodniczył podzespołowi do spraw polityki mieszkaniowej. W latach 80. przewodniczył pracom Rady Narodowej miasta Łodzi. Opublikował wiele prac i artykułów naukwych z zakresu inżynierii chemicznej i procesowej. Radny Rady Narodowej m. Łodzi, od 1980 przewodniczący tej Rady. Członek Kolegium NIK. Członek Komitetu ds. Nauki i Postępu Naukowo-Technicznego przy Radzie Ministrów. Doktor honoris causa Politechniki Łódzkiej (1995) i Uniwersytetu Strathclyde w Glasgow. Odznaka "Zasłużony Nauczyciel Polski Ludowej". Nagroda Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk, cztery nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Nagroda Naukowa miasta Łodzi.
sw.661785 Bolesław Orłowski (red.), Polski wkład w przyrodoznawstwo i technikę. Słownik polskich i związanych z Polską odkrywców, wynalazców oraz pionierów nauk matematyczno-przyrodniczych i techniki, t. 1–4, Warszawa 2015
źródła:
- zgon: https://www.wikidata.org/wiki/Q7945673
|
|