Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. JANICKI Stanisław (1836-1888) inżynier 1°
2. FUKIER Henryk (1847-1907) kupiec warszawski 2°
3. FUKIER Teofil Florian (1816-1891) kupiec warszawski 2°
4. JANICKI Konstanty Stanisław (1876-1932) zoolog, parazytolog 2°
5. JANICKI Stanisław (1872-1939) minister rolnictwa 2°
6. NORBLIN Wincenty Konstanty (1805-1872) platernik, właściciel fabryki brązów 3°
7. MALCZ Karol Filip (1797-1867) złotnik 3°
8. FUKIER Florian (1772-1836) kupiec warszawski 3°
9. MALCZ Jan Fryderyk (1795-1852) lekarz, prezes kolegium ewangelicko-augsburskiego, redaktor, pisarz 3°
10. SCHUCH Stanisław Grzegorz (1892-1982) hipolog 4°
11. ROGOWICZ Wacław Jakub (1879-1960) literat, tłumacz 4°
12. NORBLIN Aleksander Jan (1777-1828) brązownik, odlewnik, protoplasta polskiego rodu Norblinów 4°
13. POTWOROWSKI Tadeusz Piotr (1898-1962) malarz, pedagog, scenograf 4°
14. SCHUCH Adolf Grzegorz (1792-1880) architekt 5°
15. NORBLIN DE LA GOURDAINE Jan Piotr (1745-1830) malarz, grafik, rysownik 5°
16. ROGOWICZ Jakub Ignacy (1839-1896) lekarz warszawski 5°
17. SCHUCHOWA Stefania Jadwiga (1890-1972) pisarka, pedagog 5°
18. BOGUSKI Józef Jerzy (1853-1933) chemik, fizyk 6°
19. SCHUCH Tadeusz Florian (1912-1975) inżynier budownictwa lądowego 6°
20. ROGOWICZ Stefan (1891-1946) architekt ogrodnictwa 6°

Uwagi

• Bolesław Orłowski (red.), Polski wkład w przyrodoznawstwo i technikę. Słownik... (tom 2, str. 100): JANICKI Stanisław Franciszek (1797-1855), pierwszy na ziemiach polskich doktor nauk technicznych, ojciec Stanisława
  Epitafium na cm. Powązkowskim:

  STANISŁAW JANICKI
  ZM. DN. 8 V 54
  
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 122/1855, 126/1855 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=41200 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):
  Stanisław JANICKI
  dr filozofii, asesor kolegialny, radca Dyrekcji Ubezpieczeń, b. prezes kolegium kościelnego warszawskiej gminy ew.-ref.; ur. 4 V 1798 z Ludwika i Tekli z Ulidowskich, zm. 8 V 1855 w wieku lat 57, pog. 10 V 1855 z kośc. Ew.-Ref. przy ul. Leszno nr 666 na cm. tegoż wyznania, zapr. w żalu pogrążona żona, czworo dzieci i zięciowie
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 10 str. 507: psb.9749.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 10 str. 508: psb.9750.2
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 427): Janicki Stanisław [Franciszek], Wydział Filozoficzny, sekcja Filozof., wpis 7 XI 1817
  Pochodził z niezamożnej rodziny szlacheckiej. Opiekunem jego był sędzia Trybunału w Krakowie, Nowicki. Początkowo studiował przez dwa lata w Krakowie na Wydz. Matemat., gdzie zaprzyjaźnił się z kolegami Feliksem Pancerem i Andrzejem Janikowskim. W 1817 wstąpił na trzeci rok Wydz. Filozof. Uniw. Warsz. Był stypendystą, kandydatem do zawodu nauczycielskiego, przez rok był nauczycielem matematyki w Liceum warsz. W 1818 wysłany został na 2 lata do Paryża na studia matematyki i mechaniki. Odbył wtedy podróż naukową do Niemiec, Francji, Szwajcarii i Włoch. Po powrocie uzyskał 11 XII 1821 stopień mgra filozofii i został skierowany na nauczyciela do szkoły wojew. w Płocku. W 1822 opuścił Płock, starając się o posadę nauczyciela w Warszawie i utrzymując się tymczasem z lekcji prywatnych, aby mieć możność przygotowania pracy doktorskiej. 6 VII 1824 uzyskał doktorat filozofii na podstawie pracy „O machinach parowych”, którą wydał drukiem. Pierwszy adiunkt Obserwatorium Astronomicznego przy Uniwersytecie Warsz. powołany na to stanowisko w 1824. 11 XII 1824 otrzymał prawo wykładania na Uniwersytecie Warsz. W tym też roku poślubił Zofię Aleksandrynę siostrę znanego lekarza warszawskiego Wilhelma Malcza. W 1825 został przez Komisję Rząd. Wyznań Religijnych i Oświecenia Publ. wysłany do Włoch i Niemiec dla przygotowania się na profesora mechaniki teoretycznej Szkoły Politechnicznej. Zwiedził Pragę, Wiedeń, Monachium, Paryż, Londyn, Brukselę, Amsterdam, Berlin i Drezno, studiując organizację instytutów politechnicznych i szkół przemysłu oraz zapoznając się z obowiązującymi w tych krajach podręcznikami i urządzeniami pomocy naukowych. Skończył również w Paryżu półroczny kurs konstrukcji i obliczania machin. Po powrocie do kraju w 1827 objął Katedrę Mechaniki Ogólnej w Szkole Przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego. W 1829 wydawał wraz z profesorem mineralogii Uniwersytetu Pawłowiczem i Lachem Szyrmą czasopismo „Pamiętnik Warszawski Umiejętności Czystych i Stosowanych”, a w 1830 już tylko z Pawłowiczem „Pamiętnik Fizycznych, Matematycznych i Statystycznych Umiejętności z Zastosowaniem do Przemysłu”, gdzie opublikował szereg rozpraw naukowych. W czasie powstania listopadowego wstąpił do Gwardii Narodowej i w styczniu 1831 został mianowany niepłatnym pporucznikiem w Artylerii tej Gwardii. Po upadku powstania wykładał na Kursach Dodatkowych i został powołany na członka Komisji Egzaminacyjnej. Od 1832 do 1845 wydawał Kalendarz domowy i gospodarski. Drukował w nim również artykuły z dziedziny matematyki, nauk przyrodniczych, mechaniki i ekonomii politycznej. W 1834 wydał noworocznik „Jutrzenka”. Bliski współpracownik Fryderyka Skarbka w Dyrekcji Ubezpieczeń, został 1 I 1844 powołany na pierwszego naczelnika Kasy Oszczędności przy tejże instytucji. W 1845 objął stanowisko naczelnika rachunkowości i kontroli. W 1851 został wybrany radcą Dyrekcji Ubezpieczeń. W 1848 był prezesem Zboru Ewangelicko-Reformowanego w Warszawie. Zmarł na serce w Warszawie. Syn jego Stanisław był bliskim współpracownikiem i zastępcą naczelnego inżyniera robót przy budowie Kanału Sueskiego, A. Lavalleya.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: JANICKI Stanisław - w powstaniu 26.12.30 ppor. niepłatny art. gw. nar. warsz., 12.1.31 ppor. bat. art. p. tej gw.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1845–1848:
  naczelnik Głównej Kasy Oszczędności, następnie naczelnik Kontroli i Rachunkowości w Dyrekcji Ubezpieczeń
  Otrzymał rangę asesora kolegialnego
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 5372.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1850–1855:
  1850–1851: Naczelnik kontroli i rachunkowości w Dyrekcji Ubezpieczeń
  1852–1853: Radca dyrekcji, p. o. radcy Wydziału Kontroli i Kas tejże Dyrekcji
  1854–1855: Radca Wydziału Ruchomości w Służbie Ubezpieczeń Ruchomości
  Asesor kolegialny Ordery: za 15 lat nieskazitelnej służby (1855).
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 5373.
  Bohdan Łuszczyński, Silva Heraldica - lu.39427
  n.13098a Nekrologia Minakowskiego (13098)
  n.7130 Nekrologia Minakowskiego (7130)
  sw.101091 Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, t. 1-3, Warszawa 1932-1935
  sw.270083 Akt małżeństwa: Warszawa św. Jan (obecn. m. Warszawa), 137/1860 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=0161d&sy=1860&kt=2 [podgląd]
  sw.355531 Akt małżeństwa: Warszawa ASC Cyrkuł VII (obecn. m. Warszawa), 100/1824 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=1&zs=0189d&sy=129&kt=2&skan=0100.jpg [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim