Sejm-Wielki.pl [start]
M.J. Minakowski, Genealogy of the Descendants of the Great Sejm
Zaloguj się contact
Name Surname: 

M Jan Chrzciciel Okoński (ID: psb.20578.1)

Koligacja (szukanie pokrewieństwa) z: najkrótsza linia przodkowie
n.p. Mieszko I, Czesław Miłosz, Maria Skłodowska-Curie, Karol Wojtyła, Bronisław Komorowski, Marek Minakowski
Dalszy związek rodzinny z potomkami Sejmu Wielkiego (poza Genealogią potomków Sejmu Wlk.)
Uwaga! Tej osoby nie ma w Genealogii potomków Sejmu Wielkiego.
Dzięki uprzejmości autora zaglądasz teraz do Wielkiej Genealogii Minakowskiego (Wielcy.pl),
która jest od niej 10-krotnie większa (1.200.000 osób),
ale korzystanie z niej kosztuje 79 zł rocznie.
Zaloguj się
Autor za swoją pracę nie bierze ani grosza z budżetu państwa. Pomóż mu!

Ranking WGM: 385.353 (top 33%), Liczba łóżek od MJM: 24 [wyłącz kolorowanie] [?]


bohater PSB, człowiek teatru

ilustracja

Rodzice

  • Zaloguj się
  • Urodzony prawdopodobnie w roku 1780
  • zmarł
 
rodzice Zaloguj się
?1780-
   ? ?
|    |
2    3



|
Jan Chrzciciel Okoński, bohater PSB, 1807-1889

śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

ilustracja
  • żona (ślub: w II 1831, Sambor, ): Zaloguj się, człowiek teatru ca 1814-1874/ , (Rodzice : Zaloguj się ?1790- & ? ? ) , dzieci
    1. Ż Zaloguj się człowiek teatru ?1830-1874/
    2. M Zaloguj się artykuł w Nekrologii , człowiek teatru 1832-1861
    3. Ż Zaloguj się człowiek teatru ca 1840-1874/
       & Zaloguj się człowiek teatru ca 1835-1874/ dzieci
    4. M Zaloguj się człowiek teatru ca 1850-1889/
  • Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

    W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
    wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

    1. KRASNODĘBSKI Piotr (1876-1928) malarz, grafik
    2. SZOKALSKI Wiktor (1811-1891), powstaniec listopadowy, lekarz 11°
    3. SZCZYGLIŃSKI Henryk (1881-1944) malarz, grafik 11°
    4. KUDASIEWICZ Adolf (1820-1865) pedagog, językoznawca 12°
    5. OŁTUSZEWSKI Władysław (1855-1922) lekarz, pionier polskiej foniatrii 12°
    6. RUDNICKI Henryk (1905-1980) dziennikarz 12°
    7. CHAŁUPCZYŃSKI Adam (1822-1887) lekarz, filozof, powstaniec 12°
    8. TRĘBICKI Kazimierz (18961981) dyplomata, działacz społeczny 12°
    9. GRABOWSKI Ignacy (1866-1933) literat 13°
    10. SKARBEK Fryderyk Florian (1792-1866) ekonomista, historyk, powieścio- i dramatopisarz, pamiętnikarz, działacz społ. 13°
    11. BIAŁOSKÓRSKI Feliks (1811-1883) wojskowy 13°
    12. CICHOWICZ Bogumił (ok. 1797-1843) profesor gimnazjum 14°
    13. ROMAHNOWA Seweryna Maria (1904-1978) logik, profesor Uniwersytetu Poznańskiego 14°
    14. ROGOZIŃSKI Antoni Wincenty (1797-1835) malarz-portrecista 14°
    15. de PHULL Eugeniusz (1859-1930) kolekcjoner, handlowiec 14°
    16. NEUFELD Daniel (1814-1874) pedagog, pisarz, publicysta 14°
    17. MAYZNER Tadeusz (1892-1939) pedagog, dyrygent, kompozytor, skrzypek 14°
    18. KRONENBERG Walerian (1859-1934) budowniczy parków i ogrodów 14°
    19. KAPUŚCIŃSKI Maciej Józef (1811-1873) lekarz 14°
    20. SKARBEK Henryk Stanisław Leon (1839-1904) ziemianin, kurator dziedziczny Fundacji Skarbkowskiej 14°

    Uwagi

    • „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

      OKOŃSKI Jan Chrzciciel (5 II 1807 Lwów - 15 IV 1889 Piotrków), aktor, dyr. teatru
      Był synem Michała O, mężem => Marii O. z Szumlasińskich (ślub w lutym 1831 w Samborze), ojcem => Anieli O., => Apolla O, => Jana Nepomucena O. i => Wandy Drozdowskiej. Uczył się w szkołach pojezuickich, a potem w szkole realnej we Lwowie. Wg J. T. S. Jasińskiego w wieku osiemnastu lat już organizował bezpłatne, amatorskie przedstawienia we Lwowie. Szybko jednak zabroniono mu tej działalności. S. Krzesiński twierdzi, że wkrótce przeniósł się do Krakowa i był krawcem. Tam też wystąpił po raz pierwszy na scenie, 10 XII 1829, w roli Horejki („Helena, czyli Hajdamacy na Ukrainie"). Przyjęty do zespołu, nie mógł się jednak wybić; wkrótce z F. Stobińskim i J. Winnickim zorganizował zespół, który od 10 V 1830 wyruszył na prowincję. W 1830 grano w Tarnowie (maj), potem w Rzeszowie (przez dwa miesiące), Przemyślu (do jesieni), Samborze (od jesieni 1830 do maja 1831), w 1831 w Samborze (do maja), Stanisławowie, Czerniowcach, Zaleszczykach. Następnie mieszkał w czasie epidemii cholery w Czerniowcach; tu również w okresie trudności finansowych, grał z kilkoma pozostałymi osobami ze swego zespołu w niem. zespole pod dyr. Slawika (Stawika). Potem znowu w Czerniowcach samodzielnie prowadził zespół. Próbował następnie (bez powodzenia) zaangażować się do t. lwowskiego. Wg K. Estreichera w 1832 zaangażował go J. Pfeiffer do Krakowa. W 1833 podobno krótko był we Lwowie, ale nie wiadomo, czy występował. Od wiosny 1833 do jesieni 1834 należał znowu do zespołu krakowskiego. Od jesieni 1834 do końca 1836 grał w zespole W. Raszewskiego, m.in. w Radomiu, Piotrkowie, Kaliszu (sez. 1835/36), Płocku.
      Rozłączywszy się z Raszewskim, w 1837 zorganizował własny zespół, ale wkrótce go rozwiązał. W lecie 1837 przyjechał do Warszawy, gdzie gościnnie występował w T. Nowym Rozmaitości; 18 VIII grał Dorwala („Kochany dziadunio") i Wesołowskiego („Płaksa i Wesołowski"), a 21 VIII Śpiochajłę („Zamieszanie"). Nie zaangażowany, wyjechał do zespołu F. Stobińskiego, z którym występował w Łomży i Pułtusku, w sez. 1837/38 był w zespole A. Felińskiego w Łomży, Pułtusku i Siedlcach (prawdopodobnie uczestniczył też w kierowaniu zespołem). W 1838 rozłączył się z Felińskim, zorganizował własny zespół i występował z nim w Siedlcach, Łukowie i Krasnymstawie (od grudnia 1838 do końca lutego 1839). Odtąd, do 1883, bez przerwy rozwijał ruchliwą działalność jako dyr. własnego zespołu odwiedzając wiele miast Królestwa Polskiego. W1839 był dyr. w Krasnymstawie (do końca lutego), Zamościu (marzec), Tomaszowie Lubelskim (marzec-czerwiec), Hrubieszowie (lipiec), Lublinie, Białej Podlaskiej (listopad), Łomży (od grudnia 1839 do poł. kwietnia 1840), w 1840 w Łomży (do poł. kwietnia), Suwałkach (od poł. kwietnia do poł. lipca), Druskiennikach (lipiec-sierpień), Zamościu, Łomży (od poł. września), Suwałkach i Pułtusku (listopad), w 1841 w Radomiu, Krasnymstawie (kwiecień-czerwiec), Hrubieszowie (od czerwca do poł. października) i Zamościu (od poł. października 1841 do poł. kwietnia 1842), w 1842 w Zamościu (do poł. kwietnia), Łomży (kwiecień-maj), prawdopodobnie w Druskiennikach, potem w Suwałkach (od lata 1842 do kwietnia 1843), w 1843 w Suwałkach (do kwietnia), Łomży (do 28 V), Ostrołęce (czerwiec i początek lipca), Siedlcach (od lipca 1843 do poł. lutego 1844). W 1844 przez pewien okres kierował zespołem wspólnie z P. Ratajewiczem; prowadzili dyrekcję w: Siedlcach (do poł. lutego), Krasnymstawie (od poł. lutego do kwietnia) i Hrubieszowie (czerwiec); tu spółkę rozwiązano, a zespół pod dyr. O. grał następnie w Zamościu (od września 1844 do poł. marca roku następnego). W 1845 był dyr. w Zamościu (do poł. marca), Krasnymstawie (od poł. marca do maja), Radomiu (maj), Solcu (lato), Częstochowie (od września), Sieradzu (listopad) i Płocku (od grudnia 1845 do kwietnia 1846), w 1846 w Łowiczu (kwiecień, maj) i Łęczycy (czerwiec), w 1847 w Sieradzu (styczeń-marzec), Wieluniu (marzec-kwiecień), Solcu (lato) i Lublinie (od października do końca roku), w 1848 w Lublinie (do maja), w 1849 w Sandomierzu, w 1850 w Piotrkowie (maj-czerwiec), a następnie również w Busku (lipiec) i Olkuszu (listopad), w 1851 w Olkuszu i Miechowie (pierwsza poł. roku), Proszowicach (czerwiec-lipiec), Skalbmierzu (wrzesień), Jędrzejowie (październik), Końskich (listopad), Rawie Mazowieckiej (od poł. listopada przez całą zimę 1851/52), w 1852 w Rawie Mazowieckiej (być może aż do maja), Zgierzu (druga poł. maja), Busku, Solcu, Olkuszu, Skalbmierzu, Proszowicach, Włocławku (lato; do 15 VIII), Mławie (wrzesień) i Przasnyszu (od poł. grudnia 1852 do kwietnia 1853), w 1853 w Przasnyszu, Pułtusku (od poł. kwietnia), Ostrołęce (czerwiec) i Mławie, w 1854 w Ostrołęce, Łomży, Pułtusku (maj-sierpień) i Płońsku (od września do końca roku), w 1855 w Zamościu (do czerwca), Lipnie (czerwiec), Sierpcu (czerwiec-sierpień), Sieradzu, Koninie, Łowiczu (od września 1855 do wiosny 1856), w 1856 w Łowiczu (do wiosny), Końskich, Koninie (od poł. maja), Janowie i Sieradzu (od listopada 1856 do wiosny 1857), w 1857 w Sieradzu (do wiosny), Wieluniu (w czasie Wielkanocy), Olkuszu (od kwietnia), Radomsku (od września do 11 X) i znowu w Olkuszu (od poł. października 1857 do lutego 1858), w 1858 w Olkuszu (do lutego), Kielcach (luty-czerwiec), Busku i Solcu (lato) i Miechowie, w 1859 w Lublinie, Częstochowie (marzec), Piotrkowie (kwiecień), Radomsku, Busku, Solcu, Skalbmierzu, Proszowicach, Miechowie (lato), Jędrzejowie (październik) i Kielcach (od października 1859 do marca 1860), w 1860 w Kielcach (do marca), Radomiu (od 1 V do lipca), Solcu, Busku, Staszowie, Skalbmierzu, Proszowicach, Ojcowie, Jędrzejowie (październik), Sandomierzu (prawdopodobnie od listopada 1860 aż do wiosny 1861), w 1861 w Sandomierzu (do wiosny), Janowie Lubelskim, Krasnymstawie i Zamościu (przez całą zimę 1861/62), w 1862 w Zamościu (do wiosny), Krasnymstawie (maj), w 1863 w Krasnymstawie (styczeń) i Puławach. Następnie przez osiemnaście miesięcy nie grał; przez cały okres, aż do czerwca 1864, mieszkał w Puławach. W czerwcu 1864 wystąpił kilka razy w Lublinie z zespołem pod dyr. P. Ratajewicza; w tym samym miesiącu zorganizował tu nowy, własny zespół i wyjechał z nim do Radomia, gdzie był dyr. prawdopodobnie przez cały sez. 1864/65. W 1865 prowadził zespół w Radomiu (do maja), Kielcach (sierpień-wrzesień) i znowu w Radomiu (listopad), w 1866 w Kielcach, Busku, Olkuszu, Częstochowie (od 8 V do października) i Piotrkowie (od 8 X do końca roku), w 1867 w Piotrkowie (początkowo sam, a od 19 V do 2 VI prawdopodobnie z P. Ratajewiczem), Częstochowie (czerwiec-lipiec), Sieradzu, Turku, Kole i Wieluniu, w 1868 w Sieradzu, Pińczowie, Busku, Turku (do 16 VII), Kole (do końca września), Koninie i Radomsku, w 1869 w Kutnie (marzec), Żychlinie (od początku maja do lipca), Brzezinach (od lipca do 16IX), Tomaszowie Mazowieckim i Radomsku (do końca roku), w 1870 w Radomsku (do 2 II), Częstochowie, Dąbrowie Górniczej (od lipca do 21 VIII), Olkuszu, Tomaszowie Mazowieckim i Radomsku, w 1871 w Miechowie, Pińczowie, Busku, Opatowie i Staszowie, w 1872 w Staszowie, Ostrowcu, Iłży, Opolu, Puławach (25 VI-30 VII), Dęblinie i Radomiu (sierpień), w 1873 w Puławach, Zamościu, Tomaszowie Lubelskim (od 10 V), Hrubieszowie, Chełmie(l-17 XI) i Krasnymstawie(23 XI-12 XII), w 1874 w Janowie Lubelskim (styczeń), Iłży, Sandomierzu, Opatowie, Kozienicach, znowu w Janowie Lubelskim i Krasnymstawie (1-31 XII), w 1875 w Sochaczewie, Ciechanowie, Łowiczu (marzec), Płońsku i Przasnyszu. W lecie 1875 występował w zespole J. Teksla w warsz. t. ogr. Eldorado. Potem znowu był dyr. własnego zespołu, z którym występował w 1876 w Ciechanowie, Mławie, Rypinie i Dobrzyniu, w 1877 m.in. w Sierpcu (sierpień), w 1878 m.in. w Izbicy (lipiec). O następnych latach jego działalności brak bliższych danych. Wiadomo tylko, że w 1880 był dyr. w Radomiu, w 1881 w Rawie Mazowieckiej (luty) i Skierniewicach (po 27 II), w 1882 w Sandomierzu (luty), w 1883 w Sławkowie i Będzinie (grudzień). W 1884 wycofał się z teatru i osiadł w Piotrkowie. Ostatni raz wystąpił w 1885 w Piotrkowie z zespołem T. Smotryckiego; grał wtedy Cześnika (Zemsta). Blisko czterdziestopięcioletni okres dyrekcji nie zapewnił mu dostatku. Ostatnie lata spędził prawie w nędzy. Aby się utrzymać, sprzedawał swoją bibliotekę. Wspomagali go też składkami aktorzy z t. warszawskich.
      Był jednym z najbardziej ruchliwych dyr. prowincjonalnych w Królestwie Polskim. Jego zespół odwiedzający regularnie przez wiele lat większość miast i miasteczek (niektóre gościły u siebie t. po raz pierwszy), przyczynił się w dużej mierze do ożywienia życia teatr, na prowincji. Wystawiał najwięcej komedii współczesnych, szczególnie dbał o repertuar polski. W żelaznym repertuarze miał takie sztuki jak: „Pan Jowialski”, „Zemsta”, „Damy i huzary”, „Dożywocie”, „Zrzędność i przekora”, „Żydzi”, „Opieka wojskowa”, „Pan Stefan z Pokucia”. Skład jego zespołu był przeważnie niewielki (przede wszystkim najbliższa rodzina). Sam O. był aktorem charakterystycznym, chętnie grywał role kontuszowe. Do najlepszych jego ról zaliczano: Jowialskiego („Pan Jowialski") i Anzelma („Szkoda wąsów"); inne ważniejsze: Wiórek („Gałganduch, czyli Trójka hultajska"), Ekonom („Wesele w Ojcowie"), Wincenty Starzycki („Majątek albo imię"), Dobrocki („Łukasz spod Łukowa"), Cześnik i Rejent („Zemsta"). Był autorem dwóch utworów dram. „Babia wyspa” i „Przemiany Owidiusza”.

      „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.76677.2
      „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.79323.2
      „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.79325.4
      „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.79327.2
      „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.79328.1
      „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.79329.2
      Polski Słownik Biograficzny t. 23 str. 700: psb.20578.1
      n.12447o Nekrologia Minakowskiego (12447)

    ...

    Baza danych na stronach www.sejm-wielki.pl to drobny wycinek Wielkiej genealogii Minakowskiego, sięgającej średniowiecza, zawierającej ponad 1.200.000 osób nawzajem skoligaconych, w tym znaczną część sławnych Polaków wszystkich epok; więcej na ten temat na Wielcy.pl .
    Baza jest uzupełniana codziennie
    — bardzo proszę o nadysłanie uzupełnień na adres mj@minakowski.pl . Z góry dziękuję!


    Serwisowi Sejm-Wielki.pl patronuje Stowarzyszenie Potomków Sejmu Wielkiego, działające pod patronatem Marszałka Sejmu RP.

    Znani: literaci, malarze, muzycy, aktorzy, dziennikarze, odkrywcy, historycy, wojskowi, filozofowie, ludzie Kościoła, prawnicy, politycy: przedrozbiorowi, dziewiętnastowieczni, przedwojenni, powojenni, współcześni, parlamentarzyści II i III RP oraz PRL, uczeni (członkowie akademii nauk): nauk społecznych, nauk biologicznych, nauk ścisłych, nauk technicznych, nauk rolniczo-leśnych, nauk medycznych, nauk o ziemi

    Cytuj: Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl), wydanie z 01.11.2024.
    © 2002-2024 Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne — Regulamin, polityka prywatności i cookie

    Thank you for using
    my website Sejm-Wielki.pl

    This is part of The Great Minakowski Genealogy (Wielcy.pl), which contains the genealogy of 1,200,000 people from the Polish elite from the Middle Ages to Today.

    What you see here is the free portion (about 12%).
    Please support me so that it can continue to be available for free.

    Just subscribe to the full version (Wielcy.pl) and this window will not appear.

    Marek Jerzy Minakowski

    1-year subscription (79 zł)
    lifetime subscription (390 zł)

    log in if you already have an account here

    Close this window for now

    IP: 3.145.20.52