Leon Jabłoński (ID: sw.561673)

Uwagi

• Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: JABŁOŃSKI Leon - Wstąpił 30.9.21 do 5 ppl. jako żot., 10.5.22 sierż. st., 12.7.28 ppor., 24.1.30 przeznaczony do 3 ppl. W powstaniu 26.3.31 por., 30.7.31 kpt., kasjer pułku, Grochów, Wawer, Dębe, łganie, Nur, Ostrołęka, Międzyrzec, Józefów, Opole, Borów, otrzymał 1.9.31 krzyż złoty, przeszedł 16.9.31 z Ramorino do Galicji. Przybył do Francji 1832 i należał początkowo do zakładu w Bourges. Skierowany do Dijon, był tam pośrednikiem między Polakami a władzami franc. Wziął udział w wyprawie frankfurckiej i 7.4.33 przeszedł do Szwajcarii, był dowódcą 10 komp. Hufca Świętego. Uczestnik wyprawy sabaudzkiej, wspólnie z Tadeuszem Grabskim dowodził oddziałem 90 ludzi, którzy w nocy 31.1.34 odpłynęli z Noyon. Więziony w kantonie Vaud, z pierwszym oddziałem wyjechał do Anglii. Od 10.6.34 otrzymywał zasiłek rządu bryt., i 9.8.34 potępił w Londynie Czartoryskiego, 1.9.34 przystąpił do Ogółu Emigracji Polskiej. Od 9.34 do 1842 nauczyciel języka-franc. i niem. w zakładzie wychowawczym Chalmersa w Merchiston Castle pod Edynburgiem. 1834 przystąpił tam do Towarzystwa Wzajemnego Oświecenia, a 1837 do Zjednoczenia. 1843 wrócił do Londynu, ożenił się z Zofią Platt i zaczął pracować w domu komisowym Mańkowskiego w Londynie. Od 1846 członek Grona Historycznego. 1846 prezes Komitetu Ogółu Emigrantów Polskich w W. Brytanii i Irlandii. Pracował w domu komisowym do 1853, kiedy to chory na wodną puchlinę przybył do Dijon, do brata Ludwika. Zm. 2.10.53 w Dijon. Nagrobek na miejscowym cmentarzu został wystawiony przez brata.
  sw.561673 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim