Mieczysław Franciszek Rakowski (ID: sejmprl.5565)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SŁAWSKI Stanisław Konstanty (1881-1943) prawnik, doradca Komisarza Generalnego RP w Wolnym Mieście Gdańsku, wiceprzewodniczący Polskiej Delegacji Rady Portu i Dróg Wodnych w Gdańsku 19°
2. MOTTY Jan Chrzciciel (1850-1924) prawnik 20°
3. MOTTY Marceli Jan Chrzciciel (1818-1898) filolog, pedagog, pamiętnikarz 21°
4. SŁAWSKI Roger (1871-1963) inżynier architekt 21°
5. HENDEL Zygmunt (1862-1929) architekt, konserwator 22°
6. MOTTY Jean Baptiste (1790-1856) pedagog, autor podręczników 22°
7. MOTTY Władysław (1851-1894) rysownik, literat 22°
8. GRABSKI Leon (1853-1918) przemysłowiec 22°
9. GRABSKI Lucjan (1842-1900) przemysłowiec 22°
10. AKSAMITOWSKI Wincenty (1760-1828) generał brygady 22°
11. ROZMANIT Zbigniew Aleksander (1889-1983) przemysłowiec, działacz gospodarczy 23°
12. KOEHLER Klemens (1840-1901) lekarz, archeolog 23°
13. MOTTY Augustyn Łukasz (1826-1900) prawnik, poseł, prezes Koła Polskiego 23°
14. STOBIECKI Karol (1908-1970) malarz, prawnik 23°
15. JARACZEWSKI Zygmunt Jan (1834-1907) działacz polityczny i kulturalny 23°
16. BUKOWIECKI Julian (1833-1896) działacz narodowy 23°
17. BRODNICKI Władysław (1837-1908) poseł do sejmu pruskiego 23°
18. SZCZEPKOWSKI Marek Władysław (1868-1929) ziemianin, działacz niepodległościowy 24°
19. RYMARKIEWICZ Jan (1811-1889) pedagog, badacz literatury, działacz kulturalny, publicysta 24°
20. CEGIELSKI Hipolit (1815-1868) filolog, przemysłowiec 24°

Uwagi

• Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL art. 52a pkt. 8 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz.U.2023.102 t.j.):
  

  Zastępca, a następnie redaktor naczelny Polityki w okresie 1957-1982.
  
  Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
  
  Zawód: dziennikarz; publicysta; działacz państwowy; działacz polityczny
  Edukacja: studia: Instytut Nauk Społecznych, Warszawa 1955
  Tytuły i stopnie: dr 1957.
  Biografia W okresie okupacji hitlerowskiej robotnik w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego, Poznań; oficer LWP 1945-49; pracownik polityczny KC PZPR, Warszawa 1949-52, 1955-57; zastępca red. nacz. tyg. „Polityka”, Warszawa 1957-58, red. nacz. 1958-82; wiceprezes Rady Ministrów 1981- (nadzór nad sprawami nauki, oświaty i kult., bezpośrednia współpraca ze środkami masowego przekazu); przew. Kom. Rady Ministrów ds. Zw. Zaw. 1981- ; poseł na Sejm PRL 1972-
  Członkostwo: czł. Narodowej Rady Kult. 1983- ; czł. SDP 1951-82, przew. ZG 1958-61; czł. SD PRL 1982-;czł.: PPR 1946-48, PZPR 1948- , zastępca czł. 1964-75, czł. 1975- KC PZPR
  Odznaczenia: Nagroda Państwowa II st. 1976; Order Sztandaru Pracy I i II kl., Złoty Krzyż Zasługi.
  Dorobek: Publikacje: SDP w okresie powojennym 1949-1960, Ameryka wielopiętrowa 1964, Dyskusje, propozycje, decyzje 1965, Tematy dnia 1967, Klimaty w RFN 1971, Polska po-zagraniczna 1975, Dymisja kanclerza 1975, Spełnione i niespełnione 1978, Partnerstwo 1982; artykuły w prasie krajowej i wywiady prasowe z J. F. Kennedym, W. Brandtem, I. Gandhi, O. Palmę i innymi.
  Prywatnie: Ulubione zajęcia: żeglarstwo, wędkarstwo, stolarka.
  Adres: Urząd Rady Ministrów, Al. Ujazdowskie 1/3,00-583 Warszawa.
  
  ipn.10269 http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetails.do?idx=A&katalogId=1&subpageKatalogId=1&pageNo=1&nameId=2426&osobaId=10269& Rakowski Mieczysław ur. 01.12.1926, Kowalewko
  sejmprl.5565 http://bs.sejm.gov.pl/ Rakowski Mieczysław Franciszek (1926-2008); historyk; dziennikarz; Premier PRL (1988–1989), redaktor naczelny tygodnika "Polityka".
  W okresie okupacji niemieckiej pracował w Poznaniu jako robotnik w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego. W l. 1945–1949 był oficerem LWP. Od 1946 należał do PPR, następnie działał w PZPR. Od 1957 był pracownikiem politycznym KC PZPR w Warszawie. Po likwidacji przez władze pisma "Po Prostu" i wprowadzeniu na rynek "Polityki", od 1958 do 1982 pozostawał związany z tym pismem jako zastępca, a później redaktor naczelny tego pisma. Działał w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich (od 1951), będąc m.in. prezesem Zarządu Głównego w okresie 1958–1961. Od 1982 był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL. W 1975 został członkiem KC PZPR. W 1981 został wicepremierem w rządzie Wojciecha Jaruzelskiego, który sprawował do 1985. Równolegle pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Rady Ministrów ds. Dialogu ze Związkami Zawodowymi (1981–1985) i członka Narodowej Rady Kultury (1983–1990). 27.09.1988 powołany na Prezesa Rady Ministrów. Za jego premierostwa doszło do rozmów Okrągłego Stołu. -- W 1989 objął funkcję pierwszego sekretarza KC PZPR, doprowadzając do jej rozwiązania w styczniu 1990. Następnie został członkiem SdRP, którym był aż do jej rozwiązania w 1999. Wycofał się z czynnego życia politycznego, brał jednak udział w debatach publicznych (był redaktorem naczelnym pisma "Dziś", pisywał do "Trybuny", wydał dzienniki (10 tomów obejmujących lata 1958–1989), jak również dziennik z lat 1991–2001. Od 2003 do 2004 prowadził swój własny talk-show w stacji "TVP 3", do którego zapraszał znane postaci z okresu PRL. Był członkiem komitetu wyborczego Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w Polsce w 2005. Był wykładowcą Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.
  sw.306372 Who is who w Polsce, Zug 2008

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim