Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. CIESZKOWSKI Hipolit (1835-1907) działacz na polu kolejnictwa 4°
2. KLIMAŃSKA Zofia (1812-1870) literatka 5°
3. TCHÓRZEWSKI Stanisław (1821 1891), emigrant, księgarz 5°
4. TCHÓRZEWSKI Narcyz (1823 po 1871), urzędnik, członek Organizacji 1848 roku 5°
5. MAYKOWSKA Maria (1892-1967) filolog klasyczny 6°
6. NAJMAN Stanisław Bernard (1860-1922) przemysłowiec, działacz gospodarczy 6°
7. PROZOR Maurycy (1801-1886) naczelnik powstania kowieńskiego 6°
8. ROGOZIŃSKI Feliks (1879-1940) profesor fizjologii i nauki żywienia zwierząt UJ 7°
9. PROZOR Ignacy Kajetan (2 poł. XVIII w.) generał major ziemiański powiatu kowieńskiego 7°
10. NARZYMSKI Józef (1839-1872) literat, działacz polityczny 7°
11. MATUSZEWSKI Tadeusz (1895-1945) mikrobiolog 7°
12. HIRSZEL Anastazy Stanisław (1798-1859) lekarz 8°
13. OSKIERKA Jan Mikołaj (1735-1796) strażnik polny litewski, poseł 8°
14. NARZYMSKI Stanisław (1719-1779) poseł, kasztelan ciechanowski 8°
15. MOSTOWSKI Andrzej Stanisław (1913-1975) matematyk, profesor UW, członek PAN 8°
16. MATUSZEWSKI Ignacy Erazm (1858-1919) krytyk literacki 8°
17. ROGOZIŃSKI Jan Tadeusz (1825-1883) prezes Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego 8°
18. GLOGER Zygmunt (1845-1910) etnograf, archeolog, historyk 8°
19. GRABOWSKI Stanisław (1780-1845) minister 8°
20. PROZOR Józef (1723-1788) działacz sejmikowy, wojewoda witebski 8°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  BONOLDI Józef Achilles (1821 Barcelona - 1871 Paryż), śpiewak
  Był synem śpiewaka włoskiego Claudia B. i Marianny z Perettich. W 1842 przybył do Wilna, gdzie osiadł na stałe i ożenił się z Polką Leokadią Bagniewską. Był nauczycielem śpiewu. Przyjaźnił się z S. Moniuszką i swoją inicjatywą przyczynił się wydatnie do wil. premiery „Halki” 1 I 1848. Wykonał wówczas partię Jontka, napisaną początkowo na baryton. Był również świetnym wykonawcą pieśni Moniuszki. Przetłumaczył libretto „Halki” na język włoski (w jego tłumaczeniu została ona wystawiona w Mediolanie w 1905). Brał czynny udział w przygotowywaniu powstania styczniowego w Wilnie, a po jego wybuchu musiał wyjechać za granicę. Wyemigrował do Francji, gdzie walczył w Komunie Paryskiej i zginął rozstrzelany przez wojska rządowe.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.75678.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 2 str. 304: psb.1811.1
  n.44583a Nekrologia Minakowskiego (44583)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim