W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- KACZANOWSKI Grzegorz (ok. 1760- po 1803) metrykant litewski, poseł 8°
- KAPUŚCIŃSKI Bolesław (1850-1921) lekarz 8°
- PAPŁOŃSKI Jan (1819-1885) profesor, dyrektor Instytutu Głuchoniemych i Ociemniałych 8°
- HADZIEWICZ Rafał (1805-1886) malarz, pedagog 8°
- TOCZYSKI Aleksander (18991964) pułkownik artylerii WP 9°
- PRZYŁUSKI Bronisław Jan (1905-1980) poeta, dramaturg, publicysta 9°
- KAPUŚCIŃSKI Witold (1882-1951) profesor okulistyki 9°
- KAPUŚCIŃSKI Maciej Józef (1811-1873) lekarz 9°
- RITSCH Wilhelm Teofil (1728-ok. 1776) doktor chirurgii 9°
- JANCZEWSKI Kazimierz (1794-1880) leśnik 9°
- STASIŃSKI Jan (1869-1939), lekarz okulista, profesor tytularny Uniwersytetu Poznańskiego 10°
- NIESIOŁOWSKA-ROTHERTOWA Zofia Salomea (1903-1959) historyk sztuki, pedagog 10°
- MALESZEWSKI Janusz Zygmunt (1879-1942) pułkownik kawalerii, komendant główny Policji Państwowej, senator 10°
- KRYSIŃSKI Ildefons (1795-1870) chirurg, psychiatra 10°
- DZIEDUSZYCKI Kazimierz Adam (1812-1885) poseł na Sejm Krajowy 10°
- MIECZKOWSKI Jan (1830-1889) fotograf, kupiec, wydawca 11°
- MORZYCKI Jerzy (1905-1954) lekarz, mikrobiolog, wiceminister zdrowia w Rządzie Lubelskim 11°
- PITERA Romuald (1901-1967) literat, powstaniec śląski 11°
- CHEŁMIŃSKI Jan (1851-1925) malarz 11°
- STEMPKOWSKI Michał (1896-1988) komendant Okręgu Łódzkiego AK 11°
Uwagi
Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 82: psb.13435.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KRACZKIEWICZ Leopold Teodor Marcin - W powstaniu konduktor w sztabie Kwatermistrzostwa Generalnego, 17.1.31 ppor. 5 ppl., 18.3.31 adiunkt sztabu 4 dyw. piech., 7.8.31 por., potem kpt., 21.9.31 otrzymał krzyż złoty nr 3321, przeszedł 5.10.31 z Rybińskim do Prus. Przybył do Francji 2.32 i należał początkowo do zakładu w Besançon, 1.9.32 wyjechał do Awi-nionu. 19.12.32 stanął w obronie Rady Awiniońskiej przeciw autorom manifestu. 20.5.33 wysłany do Tulle, zamieszkał w Brive w dep. Corrèze. 20.8.33 wyjechał do La Rochelle w związku z planem wyprawy portugalskiej Bema. 12.7.36 konduktor non-embrigadé w portach St-Malo i St-Servan w dep. Ille-et-Vilaine. 19.9.39 wziął dymisję. 1.3.40 przyjęty ponownie do służby, opracował projekt linii kolejowej z Paryża do granicy północnej, 1.12.40 konduktor embrigadé 2 klasy, 1.8.42 skierowany do Orleanu, zatrudniony na kolei z Orleanu do Vierzon, 16.8.47 przydzielony do służby nadzoru i kontroli w dep. Loiret z siedzibą w Orleanie. Tu 4.48 został członkiem TDP. Uczestnik wypadków Wiosny Ludów, 16.4.48 wziął dymisję i udał się do kraju. Wrócił do Francji, 16.5.48 przyjęty do służby na poprzednim stanowisku. 1.5.54 konduktor embrigadé 2 klasy w Paryżu, 8.1.56 wziął bezterminowy urlop i zaczął pracować na kolei z Paryża przez Nevers do Lyonu, 1.4.56 konduktor embrigadé 1 klasy w Cosne w dep. Nièvre, 13.5.62 skierowany do dep. Puy-de-Dôme do pracy na kolei z Clermont-Ferrand do Montbrison, 12.8.63 otrzymał urlop bezterminowy, pracował na kolei PLM. Wziął udział w powstaniu styczniowym, szef sztabu Mierosławskiego, był jednym z najbliższych jego współpracowników. 1864 mieszkał w Liège w Belgii. Wrócił do Francji, 1.5.67 przeszedł na emeryturę. Towarzyszył Mierosławskiemu w jego podróżach politycznych, m. in. 1869 do Anglii. Przez pewien czas był merem St-Martin de Ré. 10.3.39 otrzymał prawo stałego pobytu dekretem nr 13244, a 6.3.49 naturalizację dekretem nr 2253. Ożeniony 5.4.37 zN. Bouf-far, miał syna Pawła (ur. 1839 na wyspie Ré). Zm. 21.9.98 w St-Martin-de-Ré.
sw.562130 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
sw.616433 Akt urodzenia: Szczebrzeszyn, Karta 43 /14.11./1809
źródła:
- chrzest: Akt urodzenia: Szczebrzeszyn, Karta 43 /14.11./1809
|
|