Cyprian Ksawery Zaborowski h. Grzymała (ID: le.4247.6.7)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KOMOROWSKI Michał Franciszek (1875-1950) ziemianin 3°
2. PROKOPOWICZ Wincenty (1825-1894) prawnik, członek Senatu, redaktor 5°
3. PROKOPOWICZ Józef (1855-1931) generał armii 5°
4. MORAWSKI Józef Nikodem (1813-1902) poseł, członek Izby Panów 5°
5. MIĄCZYŃSKI Kajetan Adam (1751? -1801) konfederat barski, poseł 5°
6. PRUSIMSKI Kazimierz Józef (1744- ok. 1806) poseł, działacz emigracyjny 5°
7. BRODZIŃSKI Kazimierz Józef (1791-1835) poeta, historyk literatury 5°
8. STAROWIEYSKI Stanisław Jan Stefan h. Biberstein (1866-1926), ziemianin, polityk konserwatywny, poseł na Sejm Krajowy i członek Rady Państwa 5°
9. STAROWIEYSKA Amelia (1869-1943), działaczka katolicka, dziennikarka 5°
10. POTOCKI Bolesław Eulogiusz (1829-1898) ziemianin, działacz społeczny i gospodarczy 5°
11. STANISŁAW Starowieyski h. Biberstein (1895-1941) błogosławiony, ziemianin, działacz społeczny 6°
12. SADOWSKI Władysław Andrzej (1907-1956) ksiądz 6°
13. Starowieyska-MORSTINOWA Zofia (1891-1966) publicystka, tłumacz 6°
14. SAPIEHA Władysław Leon (1853-1920) ziemianin, działacz społeczny, poseł 6°
15. STAROWIEYSKI Stanisław Michał h. Biberstein (1815-1895), ziemianin, członek Rady Państwa, poseł na Sejm Krajowy 6°
16. GORAJSKI August (1832-1915) przemysłowiec, finansista 6°
17. DĄMBSKI Stanisław (zm. 1809) wojewoda brzeskokujawski 6°
18. OSSOLIŃSKI Józef Kajetan (ok. 1758-1834) starosta sandomierski, kasztelan, senator 6°
19. MIĄCZYŃSKI Antoni (1691-1774) poseł, wojewoda podlaski 6°
20. SŁUBICKI Augustyn Józef Ludwik h. Prus I (1781-1833) generał brygady WP, uczestnik wojen napoleońskich, radca Izby Obrachunkowej, poseł na sejmy Król. Pol., senator-kasztelan, pionier pracy organicznej na Kujawach 6°

Uwagi

• Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.4247.6.11 - Zaborowski h. Grzymała
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.4247.6.7 - Zaborowski h. Grzymała
  Epitafium na cm. Powązkowskim:

  CYPRYAN XAWERY
  ZABOROWSKI
  TAJNY RADCA, SENATOR
  CZŁONEK RADY STANU
  KRÓLESTWA POLSKIEGO
  UR. 14 WRZEŚNIA 1799
  UM. 15 STYCZNIA 1866 R.
  NOGA MOJA STAŁA NA DRO=
  DZE PROSTEY; W KOŚCIE=
  LECH CHWALIĆ CIĘ BĘDĄ
  PANIE.
  PS. XXVI. W. 12.
  
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 246): Zaborowski Cyprian [Ksawery), Wydział Prawa i Administracji, sekcja Prawa i Admin., wpis 1816
  W 1817 był współzałożycielem tajnej organizacji studenckiej „Panta Koina”. Po ukończeniu uniwersytetu aplikował w 1819– 1821 przy Trybunale Cywil. woj. mazowieckiego w Warszawie, po czym wyjechał na okres 1822-1823 na dalsze studia do Berlina i Paryża, gdzie zapoznał się szczegółowo z francuskim prawem karnym. Po powrocie do kraju mianowany 1 III 1824 ekspedientem w biurze Komisji Rządowej Spraw Wewn., a po roku przeszedł do sądownictwa na asesora Sądu Kryminalnego w Płocku. Od lipca 1825 do końca 1830 był podszefem biura Audytoriatu Generalnego Komisji Rządowej Wojny. 26 I 1831 powołany na zastępcę radcy prawnego Banku Polskiego. W czasie powstania listopadowego był czynny jako współpracownik „Zjednoczenia”, w którym ogłosił szereg artykułów: O narodowości (nr 1), Rzut oka na Europę (nr 3), O rządzie polskim (nr 6) oraz atak na „Nową Polskę”. Po upadku powstania pozostał na swoim stanowisku, a nawet stale awansował, będąc w epoce paskiewiczowskiej lojalnym wysokim urzędnikiem. 12 IX 1832 awansował na radcę prawnego Banku Polskiego. 24 XII 1833 został referendarzem stanu Rady Stanu Król. Polskiego. Jako przyjaciel i współpracownik Romualda Hubego został powołany do komisji przygotowawczej do rewizji i ułożenia praw Król. Polskiego, a 27 II 1841 na prof. zwyczajnego Uniw. Petersburskiego, na którym wykładał w 1841-1850 prawo cywilne, obowiązujące w Królestwie. W 1846 był przez kilka miesięcy zastępcą cenzora dzieł polskich w Petersburgu. Cieszył się bardzo dobrą opinią władz rosyjskich, czego dowodem uzyskanie w 1843 na 12 lat dzierżawy dóbr państwowych o dochodzie 1200 rs. rocznie, w 1846, Orderu Św. Stanisława I klasy i w 1850 Orderu Św. Anny I klasy. 27 X 1850 zwolniony na własną prośbę z profesury. W tymże roku został st. radcą prawnym Ministra Sekretarza Stanu Król. Polskiego w Petersburgu. Po powrocie do Królestwa w 1856 wrócił do sądownictwa. W listopadzie 1856 został członkiem IX Departamentu, a w 1857 senatorem, członkiem Warsz. Departamentów Rządzącego Senatu. Ponadto objął 6 IX 1857 przewodnictwo komitetu do opracowania ustawy hipotecznej, a 11 VI 1859 przejął obowiązki prezesa Heroldii. W 1862– 1863 powołany na członka Rady Stanu, był przewodniczącym wydziału próśb i zażaleń. Był w swoim czasie wybitnym prawnikiem, współredaktorem czasopisma „Themis Polska”, a później współpracownikiem „Biblioteki Warszawskiej”, autorem prac z dziedziny prawa cywilnego i rodzinnego, z których najpoważniejszą było wydane najpierw po rosyjsku (w 1847), a w 1849 przetłumaczone na polskie Prawo cywilne Królestwa Polskiego. Ceniona była również praca O stosunkach majątkowych między małżonkami. Zmarł w Warszawie.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1834–1848:
  referenarz stanu z Komisji Sprawiedliwości przy Radzie Stanu, oraz członek komisji przygotowawczej
  Rzeczywisty Radca Stanu Ordery: SS 1, SW 3.
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 17142.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1850–1865:
  1850, 1852–1858: Członek Komisji Przygotowawczej do Rewizji i Ułożenia Praw Królestwa Polskiego
  1858–1861: Senator Warszawskich Departamentów Rządzącego Senatu, IX Departament
  1862: Członek Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego
  1856: Stały członek Rady Stanu Królestwa Polskiego, 1863–1865, (1862, przewodniczący w Wydziale Spornym Rady Stanu, 1863, przewodniczący w Wydziale Próśb i Zażaleń Rady Stanu) rzeczywisty radca stanu, tajny radca Ordery: SA 1, SW 3, SS 1, 1852, za 15 lat nieskazitelnej służby, 1853, SA 1 z koroną, 1856, za 25 lat nieskazitelnej służby, 1865.
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 17143.
  n.13981 Nekrologia Minakowskiego (13981)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim