Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KORZENIOWSKI Józef (1797-1863) pisarz, dramaturg, pedagog 2°
2. DĄBROWSKI Jarosław (1836-1871) generał, wódz sił zbrojnych komuny paryskiej 3°
3. KORZENIOWSKI Hipolit (1827/28-1879) profesor medycyny 3°
4. DĄBROWSKI Teofil (ur. 1842) powstaniec, emigrant 3°
5. KORZENIOWSKI Józef (1863-1921) historyk, bibliotekarz 4°
6. DĄBROWSKA Pelagia (1843-1909) nauczycielka 4°
7. SOWIŃSKI Jan (1803?-1862) historyk literatury, pedagog 5°
8. RUTTIÉ Andrzej (1777-1853) powstaniec 1794,1830, oficer Legionów Dąbrowskiego, generał WP 8°
9. BIEŃKOWSKI Bronisław (1848-1903) filolog, pedagog 9°
10. SZULC Teofil (1849-1901), zegarmistrz, działacz gospodarczy 9°
11. SCHAYER Stanisław (1899-1941) indolog, historyk filozofii 9°
12. ANTONINI Jakub (1792-1855) powstaniec 1830, pułkownik, emigrant 10°
13. SZULC Tadeusz (1881-1957), lekarz, działacz społeczny 10°
14. SZULC Stanisław (1887-1962), zegarmistrz, jubiler, działacz gospodarczy 10°
15. SZULC Zdzisław (1895-1959), kolekcjoner, działacz sportowy 10°
16. GRABSKI Władysław (1867-1927) działacz polityczny 10°
17. MORAWIŃSKI Jan (1907-1949) historyk sztuki, muzeolog 10°
18. KOŃCZA Medard Kazimierz (1808-1899) ziemianin, działacz polityczny 10°
19. KOSSAKOWSKI Jarosław Michał (1842-1889) powstaniec 1863 11°
20. SKARZYŃSKI Jerzy h. Bończa (1759-1818) podkomorzy sochaczewski, prezes sądu apelacyjnego, kasztelan Król. Pol. 11°

Uwagi

• Adam Boniecki, Herbarz polski - 11.325.302 - t. XI s. 224: Korzeniowscy v. Korzeniewscy h. Nałęcz
  Polski Słownik Biograficzny t. 14 str. 169: psb.12789.6
  Polski Słownik Biograficzny t. 6 str. 358: psb.5459.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: FALKENHAGEN-ZALESKI Piotr - Ukończył 1829 Liceum Krzemienieckie, pracował w ministerstwie spraw wewnętrznych w Petersburgu. Na wiadomość o wybuchu powstania przedostał się do Królestwa. W powstaniu por. w korpusie Różyckiego, z którym 26.9.31 przeszedł do Galicji, internowany przez Austriaków. Na emigracji w Anglii, wydawał w Edynburgu „The Polish Exile”. Potem przebywał w Paryżu, gdzie słuchał wykładów w Collège de France i pisywał artykuły na tematy polskie do „Constitutionnel” i „National”. Od 1835 ponownie w Anglii. Autor wielu broszur w języku ang. na temat historii, polityki i ekonomii. W 1837 wydał w 150 egzemplarzach „Atlas containing ten maps of Poland”, należący dziś do bibliofilskich rzadkości. Współpracownik ang. ministerstwa spraw zagranicznych, tłumaczył z języka ros. artykuły odnoszące się m. in. do spraw kaukaskich. Kiedy Palmerston odmówił mu stałej posady w ministerstwie, opuścił 1 .ondyn i poświęcił się wychowywaniu synów lorda Foxa. Był też członkiem redakcji „The Economist”. Od 1841 zajął się handlem zbożem, praktykując początkowo u Henry Holla w Londynie. W 1852 założył w Paryżu własny dom handlowy, sprowadzał zboże z Odessy. Zaprzyjaźniony z Adamem Mickiewiczem, po jego śmierci zarządzał funduszami przeznaczonymi na opiekę nad dziećmi poety, wychowywał też najmłodszego syna, Józefa. W 1857-62 przebywał w Polsce, był członkiem Towarzystwa Rolniczego. Założył pierwszy dom zleceń w Płocku. W 1862 osiadł w Dreźnie. Zm. 30.10.83 w Krakowie.
  n.134502a Nekrologia Minakowskiego (134502)
  n.22454 Nekrologia Minakowskiego (22454)
  sw.564078 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim