Józefa Piotrowska (ID: psb.30070.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SKIBIŃSKI Kazimierz Michał (1786-1858) aktor, śpiewak, reżyser, dyrektor teatru 1°
2. SKIBIŃSKA Wilhelmina (zm. po 1860) śpiewaczka 2°
3. SKIBIŃSKI Karol (1849-1922) inżynier, profesor i rektor Szkoły Politechnicznej we Lwowie 2°
4. BRODOWICZ Maciej Józef (1790-1885) profesor UJ 3°
5. SCHWEIKART Karl Gottlieb (1772-1855) malarz, miniaturzysta 3°
6. SHEYBAL Stanisław Józef (1891-1976) malarz, fotografik, pedagog 4°
7. SHEYBAL Adam (1894-1965) fotografik, major 4°
8. MASZKOWSKI Karol (1831-1886) matematyk, rektor politechniki we Lwowie 4°
9. MASZKOWSKI Jan Kanty (1794-1865) malarz, nauczyciel rysunku 5°
10. MASZKOWSKI Karol Zyndram (1868-1938) malarz, pedagog 5°
11. SHEYBAL Władysław Rudolf (1923-1992) aktor, reżyser 5°
12. SEBALD Józef (1853-1931) fotograf 6°
13. MASZKOWSKI Rafał (1838-1901) skrzypek, dyrygent orkiestr symfonicznych 6°
14. MASZKOWSKI Marceli (1837-1862) rysownik, malarz 6°
15. KUCHARZEWSKI Feliks (1849-1935) inżynier budownictwa, pisarz, historyk techniki 8°
16. ISAKOWICZ Izaak Mikołaj (1824-1901) arcybiskup ormiański 11°
17. BACZYŃSKI Roman (1821-1907) handlowiec 11°
18. PRZYBOROWSKI Józef Jakub (1895-1939) profesor hodowli roślin 11°
19. PRZYBOROWSKI Adam Kazimierz (1858-1936) lekarz, właściciel lecznicy chirurgicznej 11°
20. ROŻNOWSKI Antoni (zm. 1809) podsędek gnieźnieński, poseł 11°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  SKIBIŃSKA Józefa, z Piotrowskich, 1° v. Kamińska (5 XI 1794 Poznań lub Lublin - 12 III 1834 Korzyść k. Wilna), śpiewaczka, aktorka
  Była prawdopodobnie siostrą - Zofii Bibianny Wygrzywalskiej, pierwszą żoną => Kazimierza S., matką => Wiktora S. Podobno była córką muzyka, który udzielał jej lekcji gry na fortepianie. Wg J.T.S. Jasińskiego w 1812 przybyła do Wilna ze swym pierwszym mężem, który tu wkrótce zmarł. W 1813 pod nazwiskiem Kamińska, już jako wdowa, zaczęła występować w t. wil., m.in. w operach „Echo w lesie” i „Siedem razy jedna”. Przyjęta do zespołu t. wil. śpiewała początkowo w chórze opery oraz grała podrzędne role. 5 XI 1813 poślubiła w Wilnie aktora Kazimierza Skibińskiego i odtąd występowała pod jego nazwiskiem. W 1814 z zespołem wil. pod kier. M. Każyńskiego występowała w Rydze i Lipawie. W Wilnie śpiewu uczyła ją K. Frankowa; S. występowała tu również na koncertach organizowanych przez J. i K. Franków. Do 1820 stale występowała w t. wil., zdobywając tu stanowisko pierwszej śpiewaczki. W 1818 wraz z mężem wyjechała na gościnne występy do Warszawy i 3 X tego roku wystąpiła w T. Narodowym w partii Księżnej Navarry („Jan z Paryża"). W 1820 opuściła Wilno i po gościnnych występach w Warszawie, udała się do Krakowa, gdzie od 1820 do jesieni 1823 występowała w t. krak. pod dyr. K. Skibińskiego. Z zespołem t. krak. występowała w tym okresie w Kaliszu i Poznaniu (1822), Kielcach, Radomiu i Płocku (1823). W listopadzie i grudniu 1823 występowała z mężem gościnnie w t. lwów., m.in. jako Floretka („Gruba żałoba") i Zofia („Dom sierot"), a następnie do lutego 1824 w Lublinie. Od marca do maja 1824 śpiewała gościnnie w t. warsz., m.in. Jadwigę („Jadwiga królowa Polski"), Amenaidę („Tankred"). W sez. 1824/25 występowała w Wilnie, w sez. 1825/26 w Krakowie pod dyr. K. Skibińskiego i z zespołem krak. w Poznaniu, Kaliszu i Płocku (1826); następnie w Lublinie (sez. 1826/27), Radomiu, Siedlcach, Grodnie (1827). W następnych latach w dalszym ciągu pod dyr. męża występowała w Wilnie (sez. 1827/28; już od sierpnia 1827), Grodnie (1828), Krakowie (sez. 1828/29), a latem i jesienią 1829 w Płocku i Kaliszu. Sez. 1829/30 spędziła znowu na scenie wil.; występowała tu jeszcze 1 XI 1830. Później wycofała się ze sceny. Mieszkała początkowo w Wilnie, później w Korzyści k. Wilna, gdzie zmarła.
  Przez wiele lat była czołową śpiewaczką zespołu K. Skibińskiego i jego największą atrakcją - słynęła bowiem z pięknego, silnego, czystego sopranu, a także z urody i dobrej gry. K. Estreicher pisał, że „zachwycała śpiewem”, nazywał ją „wyborną śpiewaczką a zarazem znakomitą aktorką”. W 1822 podczas występów S. w Poznaniu zachwycał się jej śpiewem i grą H. Heine i pisał o jej partii Aliny („Alina królowa Golkondy"): „takiej Aliny jeszcze nie słyszałem”, „pokazała również grę, jaką rzadko się spotyka u śpiewaczki”. Do najwybitniejszych partii i ról S. należały: Zetulba („Kalif z Bagdadu"), Amenaida („Tankred"), Alina („Alina królowa Golkondy"), Rozyna („Cyrulik sewilski"), Księżna Nawarry („Jan z Paryża"), Agata („Wolny strzelec"), Aspazja („Axur"), Zofia („Nowy Kopciuszek"), Basia („Krakowiacy i Górale"), Pani Zeltner („Kościuszko nad Sekwaną").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81168.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81171.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81172.3
  Polski Słownik Biograficzny t. 38 str. 130: psb.30070.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 38 str. 134: psb.30074.4

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim