„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
APA Edward Ludwik (15 X 1917 Piotrogród - 24 III 1980 Kraków), aktorBył synem Mariana A. i Aleksandry z Iłłakowiczów, mężem aktorki Aleksandry Bonarskiej (właść. Kotapki). Kształcił się w Leningradzie, gdzie ukończył szkołę średnią a nast. zaczął studia w Instytucie Sztuki Teatralnej. W 1934 przyjechał z rodzicami do Warszawy. Po zdaniu egzaminu aktorskiego ZASP-u debiutował, jak sam podawał, w kwietniu 1937 w T. Malickiej w komedii „Mała Kitty i wielka polityka”. W 1938-39 był słuchaczem studia aktorskiego dla młodzieży przy Instytucie Reduty, tzw. „Okopu”. W czasie II wojny świat. w teatrze nie występował; pracował w sklepie w Warszawie. Od sez. 1945/46 do końca 1947/48 występował w stołecznych Miejskich T. Dramatycznych; w maju 1947 także krótko w T. Polskim. W 1948 zdał eksternistyczny egzamin aktorski. W sez. 1948/49 występował w T. Polskim w Warszawie, 1949/50 w T. im. Żeromskiego w Kielcach i Radomiu, 1950/51 w T. im. Jaracza w Olsztynie, w lipcu 1951 gościnnie w warsz. T. Ateneum; od sez. 1951/52 do końca 1955/56 występował w T. Dramatycznych w Częstochowie, w sez. 1956/57 w T. Ziemi Opolskiej w Opolu, 1957/58-1965/66 w T. im. Siemaszkowej w Rzeszowie, 1966/67 w T. im. Węgierki w Białymstoku, 1967/68-1974/75 w T.Współczesnym im. Wiercińskiego we Wrocławiu, w sez. 1975/76 w T. Dramatycznych w Szczecinie, 1976/77 tamże w T. Współczesnym, 1977/78 i 1978/79 w Bałtyckim T. Dramatycznym w Koszalinie. W 1962 w Rzeszowie obchodził dwudziestopięciolecie pracy aktorskiej, w 1977 w Szczecinie czterdziestolecie. W Szczecinie współpracował jako reżyser z t. Krypta, który prezentował swoje spektakle także na terenie województwa. Pełnił wiele funkcji w okręgowych kołach SPATiF-u. Obdarzony b. dobrymi warunkami scen., grał z powodzeniem w różnorodnym repertuarze. Najważniejsze jego role to: Tytus Dudgeon („Uczeń diabła") i Julian („Żabusia") - w Warszawie; Don Juan („Dziewczyna z dzbanem") i Bogucki („Panna Maliczewska") - w Częstochowie; Pułkownik Pickering („Pygmalion") i Margrabia Posa („Don Carlos") - w Opolu; Antonio („Burza”, 1963) i Dziad („Wesele”, 1964) - w Rzeszowie; Sorin („Czajka") - w Białymstoku, za którego otrzymał w 1967 nagrodę na Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu; Belzebub („Igraszki z diabłem"), Maciejunio („Przedwiośnie"), Major („Damy i huzary") i Doktor Szuman („Pan Wokulski") - we Wrocławiu; Teodor („Klik-klak") - w Szczecinie oraz Lemański („Odwety") - ostatnia rola w Koszalinie.