Uwagi
Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 210/1855 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=42369 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego): Feliks OSTROWSKI b. lekarz b. WP, następnie lekarz m. Warszawy, emeryt, ozdobiony Krzyżem Legii Honorowej, Orderem św. Stanisława III kl. i Znakiem Nieskazitelnej Służby; po krótkiej chorobie zm. 10 VIII 1855 w domu nr 2678C przy ul. Bednarskiej w wieku lat 74, eksp. dnia następnego z domu na cm. Powązkowski, zapr. pozostała familia
Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 313): Ostrowski Feliks, Wydział Lekarski Ur. we Lwowie. Syn Kazimierza i Konstancji z Kilińskich. 31 XII 1807 wstąpił do wojska austriackiego na podlekarza. W końcu marca 1809 dostał się do niewoli wojska Księstwa Warszawskiego i 1 IV 1809 został urzędnikiem zdrowia kl. III w 14 P. Piechoty Księstwa. 12 VIII 1813 przeniesiony do 1 P. Pieszego Nadwiślańskiego jako urzędnik zdrowia kl. II. Odbył kampanie 1809-1812, 1813 i 1814 r. Kontuzjowany w bitwie pod Lipskiem otrzymał 23 X 1813 Legię Honorową. Po powrocie do kraju został 21 IV 1815 mianowany lekarzem batalionowym w 4 P. Piech. Liniowej. 1 III 1820 otrzymał stopień mgra chirurgii Uniw. Warsz. W kampanii 1831 mianowany lekarzem sztabowym 17 P. Piech. Liniowej, następnie przeniesiony do swego dawnego 4 P. Piech. Liniowej. 8 VI 1831 odznaczony Złotym Krzyżem Virtuti Militari. Po kapitulacji Warszawy pracował w rosyjskich szpitalach wojskowych w Warszawie. 23 II 1833 otrzymał jako czynny uczestnik powstania dymisję. W latach późniejszych był lekarzem wolno praktykującym kl. I, do 1837 w Łomży, a od 1841 na Pradze. W 1842-1848 był lekarzem miejskim Pragi, a w ostatnich latach życia lekarzem wolno praktykującym w Warszawie. Otrzymał od władz Królestwa Krzyż Św. Stanisława k. III. Zmarł w Warszawie.
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: OSTROWSKI Feliks - Wstąpił 31.12.1807 do wojska austr. jako podlekarz, odbył kampanię 1809, dostał się 5.09 do niewoli poi. W Wojsku Polskim Księstwa Warszawskiego 1.8.09 wstąpił do służby jako urzędnik zdrowia 3 klasy w 14 pp., 12.8.13 przeniesiony do 1 p. Legii Nadwiślańskiej jako urzędnik zdrowia 2 klasy, odbył kampanie 1809, 1812-14, otrzymał 23.10.13 LH. W armii Królestwa Polskiego 21.4.15 lekarz bat. 4 ppl., 1.3.20 uzyskał stopień mgra medycyny i chirurgii na Wydziale Lekarskim UW, 24.5.30 otrzymał znak honorowy za 20 lat nieskazitelnej służby oficerskiej. W powstaniu sztabslekarz 4 ppl., 27.1.31 przeniesiony do 17 ppl., wrócił do 4 ppl., 8.6.31 otrzymał krzyż złoty nr 1581. Przybył 13.10.31 z woj. płoc. do Warszawy, stawił się przed KRW, ponowił przysięgę wierności carowi. 1832 pracował w szpitalach ros. Potem był lekarzem wolno praktykującym, do 1837 w Łomży, od 1841 na Pradze, 1842-48 lekarz miejski Pragi, następnie prowadził wolną praktykę w Warszawie. Zm. 10.8.55 w Warszawie.
n.7432 Nekrologia Minakowskiego (7432)
sw.563580 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
|
|