Uwagi
Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
Zawód: profesor (odlewnictwo)
Edukacja: studia: Akademia Górniczo-Hutnicza, Kraków 1947
Tytuły i stopnie: dr 1952, doc. 1955, prof. nadzw. 1963, prof. zw. 1968, czł. koresp. PAN 1971.
Biografia Inspektor tech. w Zjednoczeniu Przem. Odlewniczego, Kraków 1947-48; dyr. tech. Huty Blachownia, Blachownia 1948-53; pracownik naukowo-dydaktyczny: Polit. Częstochowska 1949-65, organizator i pierwszy dziekan Wydz. Metalurgicznego 1949-56, rektor 1959-65, kier. Katedry Odlewnictwa 1949-65; Polit. Śląska, Gliwice 1956- , kier. Katedry Odlewnictwa 1956-70; dyr. Inst. Odlewnictwa 1970-
Członkostwo: czł. ZG Stów. Odlewników Polskich, Kraków 1953-76 (przez 9 lat prezes i wiceprezes); czł. ZG NOT 1972-75; czł. prezydium Comite International des Associations Techniąues de Fouderie w Zurychu, prezydent 1974- ; sekr. naukowy Oddz. PAN, Katowice 1974- , wiceprzew. Kom. Hut. PAN 1974- ; czł. Sekcji Metalurgii Kom. Nagród Państwowych 1975-83; czł. Rady Głównej Min. Szkolnictwa Wyższego 1962-72; czł. Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Kadr Naukowych 1973-83; czł. PZPR 1954-
Odznaczenia: Nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Tech. I st. (12-krotnie) 1965-82, 6 nagród I i II st. za osiągnięcia tech. 1968-82, 5 nagród Ministra Przem., Nagroda Państwowa I st. 1972; Krzyż Komandorski i Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, Medal Komisji Edukacji Narodowej.
Dorobek: Publikacje: autor 360 publikacji (w tym w 30 czasopismach zagr.), 15 skryptów i 6 książek: Metalurgia ogólna (odlewnictwo) 1960, Poradnik hutniczo-odlewniczy 1960, Materiały formierskie - właściwości i zastosowanie 1965, Teoria i praktyka technologii materiałów formierskich 1970, Żeliwo 1974, Materiały na formy i rdzenie odlewnicze 1981; współautor 60 patentów krajowych i 10 zagr.
Prywatnie: Hobby: sport, sztuki plastyczne, brązy i malarstwo.
Adres: ul. Karolinki 37, 44-100 Gliwice, tel. 31-06-50, tel. służbowy 31-60-31.
srodka.1116 A. Śródka, P. Szczawiński (opr.), Biogramy uczonych polskich, Ossolineum, Wrocław 1983: suplement: Wacław Sakwa (1918-1992)
|
|
Wacław Michał Sakwa
(ID: srodka.1116)
