Uwagi
Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
Zawód: profesor (technologia budowy maszyn) Edukacja: studia: Politechnika Warszawska 1959 Tytuły i stopnie: dr 1965, prof. nadzw. 1974. Biografia Pracownik naukowo-dydaktyczny Polit. Warszawskiej: organizator i dyr. Inst. Mech. Precyzyjnej 1968- , prof. 1974- ; radny i czł. Prezydium WRN, Warszawa 1973-76; poseł na Sejm, wiceprzew. Sejmowej Komisji Nauki i Postępu Tech. 1976-80 Członkostwo: czł. PZPR 1954- , czł. egzekutywy Kom. Warszawskiego PZPR 1973-78, delegat na V 1969 i VII 1975 Zjazd PZPR Odznaczenia: nagrody resortowe 1966, 1967, 1974, 1975, 1976, 1977; Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi. Dorobek: Publikacje: prace badawcze w zakresie automatyzacji procesów technologicznych, technologii bud. maszyn, konstrukcji i aplikacji robotów przem. oraz zjawisk zachodzących w warstwie wierzchniej metali; ponad 50 artykułów opublikowanych w czasopismach krajowych i zagr. 1960- , m. in.: Dependence of Static Friction Coefficient and Abradability on Magnitude of Real Surface of Contact between Two Metals, „Bulletin de l'Academie Polonaise des Sciences” 1967 nr 6, Study and Application oflndustrial Robots in Poland, „Industrial Robots” 1977. Prywatnie: Czas wolny: literatura piękna, pływanie, uprawa działki. Adres: Al. Niepodległości 148 m. 11, 02-554 Warszawa, tel. służbowy 39-85-14.
ipn.18477 http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetails.do?idx=A&katalogId=1&subpageKatalogId=1&pageNo=1&nameId=10760&osobaId=18477& Buć Jerzy ur. 06.08.1934, Mosty
sejmprl.3939 http://bs.sejm.gov.pl/ Buć Jerzy Bronisław (1934-); technolog budowy maszyn; Dyrektor Instytutu Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie (od 1968). W 1953 rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej, uzyskując w 1959 tytuł magistra inżyniera. Jeszcze w trakcie studiów podjął pracę w tejże uczelni, początkowo jako asystent naukowo-techniczny, później asystent, starszy asystent, adiunkt i docent. W 1968 uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W 1968 przeszedł do pracy w Instytucie Mechaniki Precyzyjnej na stanowisko dyrektora, gdzie w 1974 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. W dorobku posiadał kilkadziesiąt publikacji naukowych oraz opracowań konstrukcji i technologii, patenty oraz prace popularyzatorskie. Od lat młodzieńczych działał w organizacjach młodzieżowych (ZHP, ZMP), a od 1956 w PZPR, gdzie pełnił funkcje od I sekretarza OOP, poprzez sekretarza KZ PZPR, do członka Egzekutywy KW PZPR. Był radnym Stołecznej Rady Narodowej oraz członkiem jej Prezydium.
|
|