Eugeniusz Ajnenkiel (ID: sejmprl.3733)

Uwagi

• sejmprl.3733 http://bs.sejm.gov.pl/ Ajnenkiel Eugeniusz (1900-1981); historyk
  Także poseł do KRN (1944-1947) i na Sejm Ustawodawczy (1947-1952). Pseudonimy i kryptonimy: Ela, Lemiesz, Eug. Wnuk. Ukończył czteroklasową szkołę Polskiej Macierzy Szkolnej, uzupełniał naukę metodą samokształcenia na Wolnej Wszechnicy w dziedzinie prawa skarbowego i administracyjnego oraz na wykładach Uniwersytetu Ludowego im. Tadeusza Kościuszki i na kursach Towarzystwa Oświatowego "Naprzód". W listopadzie 1918 uczestniczył w akcji rozbrajania Niemców w Łodzi. Zasiadał w Łódzkim Okręgowym Komitecie Robotniczym (1917, 1923–1931, m.in. jako sekretarz). Redagował organ Łódzkiego Okręgowego Komitetu Robotniczego "Łodzianin" oraz "Sztandar Pracy". Działał w radzie Kasy Chorych, Związku Pracowników Komunalnych i Instytucji Użyteczności Publicznej, Okręgowej Komisji Związków Zawodowych w Łodzi, Towarzystwie Uniwersytetu Robotniczego, Lidze Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Był (wiceprezesem Rady Nadzorczej Robotniczej Spółdzielni Mieszkaniowej "Lokator" i wiceprzewodniczącym Rady Nadzorczej Banku "Społem" w Łodzi. W pracy zawodowej był urzędnikiem skarbowym (po ukończeniu kursu Polskiej Straży Skarbowej w 1919). Od czerwca 1923 pracował w Zarządzie Miejskim w Łodzi (do wybuchu II wojny światowej), m.in. jako sekretarz Prezydium Magistratu i redaktor "Dziennika Zarządu m. Łodzi". Od listopada 1938 pełnił funkcję kustosza ds. organizacji Muzeum Walk Niepodległościowych im. Józefa Piłsudskiego. -- We wrześniu 1939 współkierował obroną przeciwlotniczą Łodzi. W grudniu 1939 został aresztowany, a w styczniu 1940 wysiedlony do Krakowa, gdzie przeżył okupację, pracując w Krakowskiej Miejskiej Kolei Elektrycznej oraz działając w PPS-Wolność, Równość, Niepodległość. Działacz PPS (wydalony z partii w październiku 1948, po zgłoszeniu zastrzeżeń wobec warunków zjednoczenia z PPR). Wiceprezydent Łodzi (1945-1948, 1956-1957). Od 1956 w PZPR. Radny Miejskiej Rady Narodowej w Łodzi (1957-1973). Działał w Towarzystwie Uniwersytetu Robotniczego. Pracował jako dyrektor Biura Dokumentacji Technicznej Remontów Budowlanych Przemysłu Lekkiego, wicedyrektor łódzkiej Izby Rzemieślniczej, inspektor techniczny w Przedsiębiorstwie Montażu Urządzeń Kopalń Rud w Łodzi. Historyk ruchu robotniczego (ok. 250 publikacji o historii ruchu robotniczego i kultury robotniczej), organizował Muzeum Historii Ruchu Rewolucyjnego w Łodzi. Działał w Towarzystwie Przyjaciół Łodzi (w 1957 współzałożyciel, w latach 1959–1967 przewodniczący zarządu) i Towarzystwie Przyjaciół Dzieci (przewodniczący Oddziału Łódzkiego, członek Zarządu Głównego).

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim