Daniel Teodor Filleborn h. Korwin (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego)

„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

FILLEBORN Daniel (7 XI 1841 Warszawa - 2 VI 1904 Marcelin k. Warszawy lub Warszawa), śpiewak
Był synem Józefa F. i Heleny z Glogerów, bratem => Kazimierza F. W młodości pracował w zakładzie brązowniczym swego ojca w Warszawie; tu - wedle wspomnień P. Owerłły - usłyszał go kiedyś J. Quattrini i namówił do nauki śpiewu. Debiutował na scenie warsz. 27 III 1862 w przedstawieniu złożonym z fragm. oper; śpiewał wtedy Romans z „Przysięgi” i Balladę z „Balu maskowego”. Właściwy jego debiut odbył się 3 VII 1862 w operze „Aleksander Stradella”, w której śpiewał partię tytułową. Od 1 IX 1862 został zaangażowany do zespołu opery WTR. Późną jesienią 1863 wyjechał na dalsze studia wokalne do Mediolanu, gdzie uczył się u F. Lampertiego, a także występował (gazety warsz. donosiły o dobrych recenzjach w prasie włoskiej). Po powrocie do Warszawy wystąpił w partii Nuredina („Lalla Roukh"). Odtąd szybko wybił się na stanowisko pierwszego tenora opery warszawskiej. „Wszystko przemawiało za nim - pisał J.T.S. Jasiński - piękna postać, młodość, gra szlachetna, zrozumiała i rodzaj głosu chwytającego za serce”. Był „ładny, elegancki, wytworny” (P. Owerłło); wkrótce stał się ulubieńcem warsz. publiczności, przede wszystkim w partiach lirycznych, a po ustąpieniu ze sceny J. Dobrskiego także w partiach bohaterskich. Śpiewał z ogromnym powodzeniem partie: Elwina („Lunatyczka"), Alfreda („Violetta"), Nemorina („Napój miłosny"), Księcia Don Remiro („Kopciuszek"), Ernaniego („Ernani"), Edgara („Łucja z Lammermooru"), Eleazara („Żydówka"), Hr. Ricardo („Bal maskowy"), Severusa („Norma"), Idamora („Paria"), Parysa („Piękna Helena"). Był też jednym z lepszych wykonawców partii Jontka („Halka"). A. Poliński pisał o nim: „Filleborn posiadał głos tenorowy, liryczny, piękności nadzwyczajnej, miękki, dźwięczny, giętki i równy w całej rozległości skali”, a „jako aktor przewyższał wszystkich współczesnych tenorów europejskich”. W 1873 wyjechał na sez. zimowy 1873/74 do Petersburga, a następnie do Moskwy, gdzie śpiewał razem z Adeliną Patti. W 1874 powrócił do kraju. Były to jednak już ostatnie lata jego sukcesów. Wg opinii krytyków przejście z partii lirycznych do bohaterskich spowodowało nadwerężenie, a następnie utratę jego niezbyt silnego głosu. W 1877-82 występował rzadko; po raz ostatni 18 VII 1882 w partii Don Ottavia („Don Juan") na scenie T. Letniego. Od 13 XII 1882 został zwolniony z WTR.
Po opuszczeniu sceny zamieszkał w swej podwarszawskiej rezydencji i prowadził słynną restaurację „Marcelin” odziedziczoną po ojcu żony, Marii Czulińskiej (lub wedle - innych źródeł - Marcie Czuleńskiej), z którą ożenił się 28 IV 1877 w Warszawie.

Daniel Teodor Filleborn h. Korwin (ID: psb.5643.1)

Rodzice

śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

Rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Inne małżeństwa i dzieci ojca: Józef Ignacy Wincenty Filleborn h. Korwin, rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Stryjowie lub wujowie oraz ciotki, i kuzynki

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

Uwagi

Thank you for using
my website Sejm-Wielki.pl