Józef Kowszewicz (ID: psb.26270.7)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SZOKALSKI Wiktor (1811-1891), powstaniec listopadowy, lekarz 2°
2. ROGOZIŃSKI Antoni Wincenty (1797-1835) malarz-portrecista 3°
3. KAPUŚCIŃSKI Maciej Józef (1811-1873) lekarz 5°
4. OŁTUSZEWSKI Władysław (1855-1922) lekarz, pionier polskiej foniatrii 6°
5. KAPUŚCIŃSKI Bolesław (1850-1921) lekarz 6°
6. KAPUŚCIŃSKI Witold (1882-1951) profesor okulistyki 7°
7. TRĘBICKI Kazimierz (18961981) dyplomata, działacz społeczny 7°
8. CHAŁUPCZYŃSKI Adam (1822-1887) lekarz, filozof, powstaniec 7°
9. de PHULL Eugeniusz (1859-1930) kolekcjoner, handlowiec 8°
10. STASIŃSKI Jan (1869-1939), lekarz okulista, profesor tytularny Uniwersytetu Poznańskiego 8°
11. SKARBEK Fryderyk Florian (1792-1866) ekonomista, historyk, powieścio- i dramatopisarz, pamiętnikarz, działacz społ. 8°
12. ROMAHNOWA Seweryna Maria (1904-1978) logik, profesor Uniwersytetu Poznańskiego 9°
13. ŁUSZCZEWSKI Jan Paweł (1764-1812) sekretarz Sejmu Czteroletniego, minister 9°
14. SULATYCKI January (1809-1890), marszałek szlachty powiatu mohylowskiego 9°
15. SKARBEK Henryk Stanisław Leon (1839-1904) ziemianin, kurator dziedziczny Fundacji Skarbkowskiej 9°
16. ROMAHN Edmund Ksawery (1900-1943) filozof, pedagog 10°
17. SKARBEK Aleksander Wincenty Jan (1874-1922) polityk endecki, poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego i Rady Państwa w Wiedniu, poseł na Sejm Ustawodawczy RP 10°
18. SKARZYŃSKI Jerzy h. Bończa (1759-1818) podkomorzy sochaczewski, prezes sądu apelacyjnego, kasztelan Król. Pol. 10°
19. SKARŻYŃSKA Tekla (1810-1860) działaczka religijna i charytatywna 10°
20. SKIRMUNT Aleksander (1798-1870) pionier przemysłu w Pińszczyźnie 10°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 31 str. 463: psb.26270.7
  Polski Słownik Biograficzny t. 48 str. 484: psb.33736.4
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 294): Kowszewicz Józef, Wydział Lekarski, wpis 2 X 1817
  Syn Piotra i Anastazji ze Skibickich. Studia lekarskie rozpoczął w 1814 w Krakowie. W 1817 przeniósł się na Uniw. Warsz. i w 1819 otrzymał stopień mgra medycyny i chirurgii, po czym wstąpił do służby wojskowej. 13 II 1819 mianowany lekarzem batalionowym 1 P. Ułanów. 13 I 1820 uzyskał doktorat medycyny w Krakowie na podstawie pracy „De leucorrhoea”. Od 25 XI 1820 lekarz sztabowy 3 P. Strzelców Pieszych, a od 14 II 1824 w 4 P. Piechoty w Warszawie. W listopadzie 1825 ożenił się z wdową po Antonim Szokalskim, Justyną z Rogozińskich, matką Wiktora Feliksa Szokalskiego, późniejszego profesora, nestora okulistyki polskiej. W 1831 pełnił obowiązki lekarza dywizyjnego w Korpusie Jagmina, a potem w 1 Korpusie Jazdy Rybińskiego. Po przejściu z Korpusem Rybińskiego do Prus mianowany naczelnym lekarzem szpitala wojskowego w Tczewie. 25 III 1832 wrócił do Królestwa, gdzie władze lekarskie ofiarowały mu miejsce lekarza ordynującego w Szpitalu Ujazdowskim. Nie chcąc objąć służby w wojsku rosyjskim, odmówił i osiedlił się w Pilicy, gdzie praktykował do końca życia. Data śmierci podana przez Kośmińskiego (1851) wydaje się nieprawdopodobna, gdyż nie znajdujemy jego nazwiska w listach lekarzy lat czterdziestych.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KOWSZEWICZ Józef - Ukończył szkoły w Szczebrzeszynie, 1814 rozpoczął w Krakowie studia medyczne, od 2.10.17 kontynuował naukę na Wydziale Lekarskim UW, 1819 otrzymał dyplom mgra med. i chirurgii. 13.1.20 uzyskał doktorat med. w Krakowie. W armii Królestwa Polskiego 13.2.19 lekarz bat. 1 puł., od 25.11.20 sztabs-lekarz 3 psp., od 14.2.24 w 4 ppl. W powstaniu lekarz dyw. w korpusie Jagmina, potem w korpusie Rybińskiego, 5.10.31 przeszedł z Rybińskim do Prus, internowany przez Prusaków, pracował jako lekarz naczelny szpitala w Tczewie. Przybył 25.3.32 do Warszawy, proponowano mu miejsce lekarza ordynującego w Szpitalu Ujazdowskim, ale nie chciał służyć Rosjanom i osiedlił się w Pilicy, gdzie praktykował do końca życia. Ożeniony był z Justyną z Rogozińskich, wdową po Antonim Szokalskim. Zm. prawdopodobnie w latach czterdziestych.
  n.101670b Nekrologia Minakowskiego (101670)
  sw.406871 Akt małżeństwa: Warszawa ASC Cyrkuł VII (obecn. m. Warszawa), 22/1824 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=1&zs=0189d&sy=129&kt=2&skan=0022.jpg [podgląd]
  sw.561936 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim