Konstanty Józef Ramotowski h. Drogomir (ID: psb.25546.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. OLSZYŃSKI Marcin (1829-1904) fotograf, dziennikarz 8°
2. POGORZELSKI Stefan Teofil (1881-1961) działacz socjalistyczny, publicysta, nauczyciel 9°
3. KOELICHEN Jan Edward (1871-1952) lekarz neurolog 9°
4. SZUBERT Michał (1787/1788-1860), założyciel Ogrodu Botanicznego w Warszawie 9°
5. KRETKOWSKI Mieczysław (1846-1920) założyciel szkoły rolniczej 9°
6. KRETKOWSKI Władysław (1840-1910) matematyk, docent Uniwersytetu Lwowskiego 9°
7. SKOTNICKI Stanisław (1894-1939) generał brygady WP. 10°
8. TESLAR Józef Andrzej (1889 1961), poeta legionowy 10°
9. JANSEN Stanisław (ok. 1805- po 1860) lekarz 10°
10. PRZEWOSKI Edward Paweł (1849-1925) profesor anatomii patologicznej 10°
11. NATANSON Kazimierz (1853-1935) prawnik, finansista, działacz społeczny 10°
12. MASZKOWSKI Karol Zyndram (1868-1938) malarz, pedagog 10°
13. KUCHARZEWSKI Feliks (1849-1935) inżynier budownictwa, pisarz, historyk techniki 10°
14. ROŻNOWSKI Antoni (zm. 1809) podsędek gnieźnieński, poseł 10°
15. KRETKOWSKA Maria (1863-1947) fundatorka szkół 10°
16. KIŚLAŃSKI Zygmunt (1834-1897) inżynier, publicysta techniczny 10°
17. BOCHWIC Florian (1799-1856) pisarz 10°
18. MANTEUFFEL Tadeusz (1902-1970) historyk 11°
19. MANTEUFFEL Leon Edward (1904-1973) chirurg, twórca szkoły chirurgii serca 11°
20. MANTEUFFEL Jerzy Edmund (1900-1954) filolog klasyczny, papirolog 11°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 30 str. 550: psb.25546.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 185): Ramotowski [Romatowski] Józef Konstanty, Wydział Prawa i Administracji
  Ur. w Tykocinie, woj. augustowskie. Syn Józefa i Józefy z Hussarzewskich, szlacheckiego pochodzenia. Szkołę ukończył w Łomży. Jesienią w 1830 zapisany na Wydział Prawa i Admin. Uniw. Warsz. W kampanii 1831 podoficer, potem pporucznik 2 P. Piech. Lin. Odznaczony przez Skrzyneckiego Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari. Emigrował następnie do Francji, dokąd przybył 9 VII 1832. Początkowo trudnił się rolnictwem, po czym przeniósł się do Algieru, gdzie wstąpił do wojska francuskiego. Na początku sierpnia 1833 zgłosił przystąpienie do TDP w Mortain. W 1837 skreślony z listy członków w Rennes, wstąpił ponownie 15 V 1846 w Déser-tines. W 1836 podpisał Manifest TDP, a 1856 akt odrzucający amnestię. W 1863 odznaczył się jako partyzant, głośny dowódca oddziału w powstaniu styczniowym pod nazwiskiem Wawer. Posłany w stopniu pułkownika na naczelnika wojskowego bezczynnego dotąd województwa augustowskiego, zorganizował z niedobitków Padlewskiego i Zameczka samodzielny oddział w okolicach Komorowa w Ostrołęckiem i niszcząc za sobą mosty, wymknął się obławom nieprzyjacielskim, przedostał się poza Narew i Biebrzę i w lasach sztabińskich dał oddziałowi odpoczynek. Stoczył szereg bitew, w tym kilka zwycięskich pod Nowogrodem, Augustowskim, Białoszewem, Jastrzębną. 21 V 1863 pobił oddział rosyjski pod Kadyszem, 28 VI pod Gruszkami, walczył z przeważającymi siłami księcia Emila Sayn-Wittkensteina. Oddział wynosił przeszło 600 ludzi. Już jednak następnego dnia został rozbity pod Krasnem i poszedł w rozsypkę. 30 VI zebrało się pod Wawrem tylko 400 rozbitków. Wyparte w Łomżyńskie, potem w Pułtuskie, rozbitki jego oddziału zebrały się w lasach Wąsewa, gdzie Wawer połączył się z oddziałem Jasińskiego i stanął na czele 2200 ludzi. Przez Rząśnik cofnął się pod naciskiem Rosjan do lasów Porządzia (21 km od Pułtuska) i tu atakowany przez kolumnę Wałujewa cofnął się do Glinek, gdzie odłączył się od Jasińskiego. W sierpniu znalazł się z oddziałem w powiecie augustowskim, gdzie 3 IX został zaatakowany przez kolumnę majora Egiera pod Strzelco-wizną. Oddział jego poszedł w rozsypkę, a Wawer wyjechał do Francji. Ostatnie lata życia spędził w Paryżu (1882-1885) i Saumur. Pozostał w zbiorach rapperswilskich (spalony w czasie II wojny) Pamiętnik Konstantego Ramotowskiego (Wawra) o wojnie partyzanckiej w Augustowskiem r. 1863.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: RAMOTOWSKI (Romatowski) Józef Konstanty - Ukończył szkoły w Łomży, od 1830 student Wydziału Prawa i Administracji UW. W powstaniu ppor. 2 ppl. Przybył 9.7.32 do Francji, należał początkowo do zakładu w Châteauroux, 8.33 wysłany do St-Ló, zamieszkał w Mortain w dep. Manche, 7.8.34 potępił Czartoryskiego, był też członkiem TDP. 8.35 przeniósł się do Rennes, a 28.12.35 do Laval, zamieszkał w Desertines w dep. Mayenne, 15.5.46 ponownie przystąpił do TDP. 23.3.48 otrzymał naturalizację dekretem nr 724551. Uczestnik powstania styczniowego, naczelnik wojskowy woj. august. w stopniu płka, ps. „Wawer”, działał do 9.63, po rozbiciu oddziału wyjechał do Francji. Wziął udział w wojnie 1870 z Prusami jako ppłk, dow. 2 legionu dep. Mayenne. W latach siedemdziesiątych mieszkał w Paryżu, od 1882 w Saumur, był członkiem Stowarzyszenia Podatkowego, od 1882 otrzymywał stamtąd emeryturę. Zm. 20.7.88 w Saumur. Pozostawił „Pamiętnik o wojnie partyzanckiej w augustowskiem”, który spłonął 1944 ze zbiorami rapperswylskimi w Warszawie. (Gerber błędnie twierdzi, że trudnił się rolnictwem, poczem miał przenieść się do Algieru, gdzie wstąpił do wojska franc.). Syn Leopold był 1849-55 uczniem Szkoły Batignolskiej.
  

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim