Wincenty Nieszokoć (ID: psb.19937.1)

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 23 str. 65: psb.19937.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: NIESZOKOĆ Wincenty - W Wojsku Polskim Księstwa Warszawskiego 1.1813 wstąpił do służby jako kanonier art. p., odbył kampanie 1813-14, kontuzjowany pod Lipskiem. W armii Królestwa Polskiego 1815 pisarz 2 komp. lek. art. p., 7.15 podof., 2.16 ppor. 4 komp. lek. art. p., 1821-22 kasjer 2 bryg. art, 12.22 przeniesiony do 2 komp. pozyc., 5.23 por. 1 komp. lek. art. p., 14.1.30 przeznaczony do Dyrekcji Art., instruktor w Szkole Bombardierów i wykładowca chemii w Zimowej Szkole Art., członek Sprzysiężenia Wysockiego. W powstaniu aktywny uczestnik Nocy Listopadowej, prowadził Szkołę Bombardierów, na ul. Elektoralnej zagarnięty przez patrol strz. kon. gw., przyprowadzony pod konwojem do w. ks. Konstantego, 24.1.31 tymczasowy dow. 4 komp. rezerwowej, 6.2.31 kpt. 2 klasy, dow. 6 komp. pozyc. art. p., 6.3.31 odkomenderowany do Ojcowa, założył tam Dyrekcję Materiałów Art. oraz fabrykę prochu i saletry, 6.31 wrócił do Warszawy, 7.31 kierował ludwisamią w koszarach kirasjerskich, 25.8.31 kpt. 1 klasy, 9.9.31 otrzymał krzyż złoty nr 2459, Grochów, przeszedł 5.10.31 z Rybińskim do Prus, internowany przez Prusaków, do końca pozostał z żoł. Przybył 5.32 do Francji, początkowo w Paryżu, od 26.5.32 w zakładzie w Awinionie, wyjeżdżał do Orleanu, 8.32 znalazł się na wyspie Aix, nawiązał kontakt z Polakami ze statku „Lachs”, 16.10.32 wybrany przewodniczącym ich Rady, wyjednał u władz franc., że żoł. ci pozostaną we Francji i nie będą odesłani do Algierii, 4.1.33 wrócił do Awinionu. 2.3.33 wysłany do Bergerac, a 5.33 do Mont-de-Marsan w dep. Landes, 4.8.34 potępił tam Czartoryskiego, od 1834 członek „Młodej Polski”. 9.34 ogłosił fragment swych pamiętników „Szkoła bombardierów w nocy 29 listopada, czyli odpowiedź W. N. kapitana artylerii wojsk polskich, na zarzuty mu poczynione w historii Spaziera o rewolucji polskiej”. 1835 wydał „Obraz rozbiórczy przed-niejszych kombinacji wojny przez jenerała Jomini”. 16.11.35 za wstawieniem się Bema udał się do Paryża, by uczyć się w Szkole Sztuk i Rzemiosł. Wydał tam pracę „O systemie wojny partyzanckiej wzniesionym wśród emigracji”. 4.36 przystąpił do Konfederacji Narodu Polskiego. 1836 otrzymał polecenie opuszczenia stolicy w związku z ograniczeniem liczby przebywających tam Polaków, 6.36 usunięty do wód w Barèges. 1837 w Tuluzie przystąpił do Zjednoczenia. 1839 mieszkał w Bordeaux w niedostatku. 5.6.41 odpłynął z Bordeaux do Senegalu na brygu „Les Deux Soeurs”, objął tam na 3 lata obowiązki inż. cywilnego. Członek Instytucji Czci i Chleba. Zm. 1876. Za udział w powstaniu skazany zaocznie 13.2.32 na karę śmierci przez NSK, 16.9.34 Mikołaj zamienił ten wyrok na dożywotnią banicję, 1834 majątek jego uległ konfiskacie.
  sw.564059 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim