Aleksander Ludwik Molinari (ID: psb.18744.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. FILLEBORN Seweryn Grzegorz (1815-1850) literat 4°
2. STANCZUKOWSKI Walenty (1807-1874) lekarz, działacz społeczny 5°
3. FILLEBORN Daniel (1841-1904) śpiewak operowy 5°
4. TOURNELLE Franciszek (18171880) architekt, teoretyk architektury, urzędnik 5°
5. ROGIŃSKA Michalina (1876-1944) tancerka 6°
6. FILLEBORNOWA Antonina (ok. 1857-1893) śpiewaczka, aktorka 6°
7. NIEMIROWSKI Adam Aleksander (1841-1921) prawnik, dziennikarz 7°
8. KADYI Henryk (1851-1912) profesor anatomii 8°
9. GRABIŃSKI Julian (przed 1850- po 1900) artysta dramatyczny 8°
10. EISMOND Józef (1862-1937) profesor biologii 9°
11. DZIANKOWSKI Ludwik (ur. ok. 1854) działacz socjalistyczny 9°
12. SIKORSKI Saturnin Józef (1862-1922) księgarz, drukarz, wydawca 9°
13. POŻERSKI Edward (1829-1908) członek wileńskiej organizacji powstańczej, emigrant 9°
14. KROGULSKI Władysław (1843-1934) aktor, muzyk 9°
15. KOWALSKI Janusz Julian (1905-1963) działacz harcerski, poseł 9°
16. BORETTI Józef (1746-1849) budowniczy 9°
17. PŁASKOWICKA-DZIANKOWSKA Zofia (ur. 1855) krawcowa, działaczka socjalistyczna 10°
18. RONISZ Wincenty (1867/68-1900) dziennikarz, literat 10°
19. POŻERSKI Olgierd (1880-1930) oficer wojsk rosyjskich, generał dywizji WP 10°
20. POŻERSKI Edward Aleksander (1875-1964) lekarz gastronom, profesor, smakosz, malarz 10°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 21 str. 627: psb.18744.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 391): Molinari Aleksander [Ludwik], Wydział Nauk i Sztuk Pięknych, sekcja Sztuki Piękne, Mal., wpis 3 XII 1819
  Ur. w Błoniu. Wybitny malarz. Wysoko ceniony na studiach. W 1827 wysłany do Rzymu, Monachium i Paryża. W powstaniu listopadowym doszedł do stopnia pporucznika. Po upadku powstania na emigracji we Francji i w Anglii. W 1832-1833 mieszkał w Avignon, w 1834 brał udział w przygotowaniach w Szwajcarii do wyprawy sabaudzkiej. Aresztowany w Genewie, wyjechał po zwolnieniu w czerwcu 1834 do Londynu; od 1842 mieszkał w Paryżu, potem ponownie w Londynie (gdzie należał do Tow. Wzajemnego Oświecania się), a następnie w Paryżu. Od 1835 członek Tow. Dem. Pol., zawieszony w prawach członka w 1837 i skreślony 10 XI z listy członków wyrokiem sądu bratniego w Nantes za odstąpienie od zasad TDP. W 1847 uzyskał prawo powrotu do Królestwa. W 1854 podpisał deklarację potępiającą politykę Hotelu Lambert (jak podaje M. Tyrowicz). Później wrócił do Warszawy. Wielokrotnie wystawiał prace na Wystawach Sztuk Pięknych. Portrecista, malował także sceny rodzajowe, historyczne, znany jako twórca obrazów Kuźnia, Wdowa, Matka Boska. Zajmował się również litografią.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: MOLINARI Aleksander Ludwik - Ukończył Liceum Warszawskie, od 3.12.19 student Wydziału Nauk i Sztuk Pięknych UW. Wybitny malarz, 1827 posłany do Rzymu, Monachium i Paryża dla odbycia dalszych studiów. W powstaniu 16.1.31 wstąpił do 4 puh, 24.4.31 podof., potem ppor., 5.10.31 przeszedł z Rybińskim do Prus, internowany przez Prusaków. Przybył 1.32 do Francji, należał początkowo do zakładu w Awinionie, 4.32 przyjęty do loży „Orzeł Biały i Pogoń”. 13.11.32 podpisał manifest przeciwko Radzie Awiniońskiej. Przeniósł się do Besançon, wziął udział w wyprawie frankfurckiej i 7.4.33 przeszedł do Szwajcarii. Za udział w wyprawie sabaudzkiej więziony w Genewie, 6.34 wydalony do Anglii, od 6.34 otrzymywał zasiłek rządu bryt. 19.8.34 potępił w Londynie Czartoryskiego, 6.9.34 podpisał ustawę Gminy Emigracji Polskiej. Ożenił się z Angielką miał 2 dzieci. Przeniósł się do Francji, 10.35 w Paryżu został członkiem TDP. 1837 prowadził zakład litograficzny. 1845 wyjechał do krewnych we Frankfurcie. Uczestnik wypadków Wiosny Ludów, 11.4.48 wyruszył kolejąpół-nocną do kraju. Zm. 4.68 w Warszawie. Syn Juliusz był 1844-48 uczniem Szkoły Batignolskiej.
  n.99236 Nekrologia Minakowskiego (99236)
  sw.558477 Akt zgonu: Warszawa, par. św. Krzyża, 584/1868 http://szukajwarchiwach.pl/72/158/0/-/90/skan/full/2X20BVBq0zABOzYFFDOd5w
  sw.562158 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim