Wojciech Grzegorz Ossoliński z Balic h. Topór (ID: lu.20664)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. OSSOLIŃSKI Antoni (zm. 1757) poseł, kasztelan sandomierski, generał-lejtnant 2°
2. MORSZTYN Antoni Andrzej (1677/80-1735) poseł, wojewoda inflancki 3°
3. SOŁTYK Michał Aleksander h. Sołtyk (zm. 1766) kasztelan sandomierski 3°
4. SZUJSKI Konstanty (zm. 1695), kniaź, pisarz wielki litewski 4°
5. SOŁTYK Józef h. Sołtyk (ok. 1715-1780) miecznik sandomierski 4°
6. SOŁTYK Maciej h. Sołtyk (1718-1802) wojewoda sandomierski 4°
7. SOŁTYK Tomasz h. Sołtyk (1732-1808) kasztelan zawichojski, potem wiślicki 4°
8. MORSZTYN Stanisław (zm. 1725) wojewoda sandomierski 4°
9. DUNIN Jakub (zm. 1730) referendarz wielki koronny 5°
10. SOŁTYK Józef Franciszek h. Sołtyk (zm. 1735) kasztelan bełski, potem lubelski 5°
11. SZUJSKI Dominik (zm. 1720), kniaź, chorąży brzeski litewski 5°
12. OSSOLIŃSKI Ignacy Franciszek (1732-1783) biskup kijowski 5°
13. SOŁTYK Maciej Aleksander h. Sołtyk (1679-1749) biskup sufragan chełmiński 5°
14. SOŁTYK Mikołaj Aleksander h. Sołtyk (zm. 1745) kasztelan przemyski 5°
15. SOŁTYK Michał h. Sołtyk (ok. 1740-1815) ksiądz, referendarz kor., kolekcjoner, pisarz, działacz gospodarczy 5°
16. OBORSKI Jan Zygmunt (zm. 1676) dworzanin, poseł, kasztelan warszawski 5°
17. POTOCKI Józef (ok. 1695-1764) starosta szczerzecki i czorsztyński, kasztelan lwowski 5°
18. SZUJSKI Aleksander (zm. ok. 1653), kniaź, chorąży brzeski litewski 5°
19. KONOPACKI Stanisław Aleksander (zm. ok. 1709) kasztelan chełmiński 5°
20. RYBIŃSKI Jakub Zygmunt (zm. 1725) wojewoda chełmiński, generał artylerii koronnej 5°

Uwagi

• Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.2646.1.2 - Ossoliński z Tęczyna h. Topór
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.2646.1.4 - Ossoliński z Tęczyna h. Topór
  Epitafium na cm. Powązkowskim:

  D.O.M.
  TU SPOCZYWAIĄ ZWŁOKI Ś.P. J.W. XIĘDZA
  WOYCIECHA OSSOLIŃSKIEGO
  PRAŁATA ARCHIDYAKONA KATDRY PODLASKIEY
  REKTORA AKADEMIJ DUCHOWNEY RZYMSKO
  KATOLICKIEY WARSZAWSKIEY
  CZŁONKA ....... WYCHOWANIA PUBLICZNEGO
  K...ERA ORDERU Ś-TEY ANNY
  I ...... STANISŁAWA II KLASSY
  ŻYŁ LAT ... UMARŁ D. 29 MAIA 1842.
  PROSI O WESTCHNIENIE DO BOGA
  
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 138-141/1842, 165/1842 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=33917 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):
  Wojciech hr. OSSOLIŃSKI
  ksiądz, archidiakon katedry podlaskiej, prałat, rektor Akademii Duchownej Rzymskokatolickiej w Warszawie, proboszcz kośc. w Kocku, kawaler Orderu św. Anny i Orderu św. Stanisława II kl.; ur. 25 IV 1796 na Podlasiu, zm. 29 V 1842 w gmachu akademickim przy ul. Zakroczymskiej w Warszawie przeżywszy lat 46, eksp. 31 V 1842 na cm. Powązkowski, nab. żał. 10 VI 1842 w kośc. Panny Marii
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 24 str. 427: psb.21115.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 466): Ossoliński Wojciech, Wydział Teologiczny, wpis 20 IX 1820
  Z rodziny hrabiów na Łęczynie. Nauki szkolne odbył w Białej Podlaskiej, potem w Seminarium Duchownym w Janowie. W tymże Seminarium był następnie przez 5 lat profesorem filozofii, wymowy i historii kościelnej. Dalsze studia teologiczne odbywał na Uniwersytecie Warszawskim, równocześnie był nauczycielem religii w Liceum warsz. W 1821 i 1822 otrzymał pierwsze nagrody (złote medale) za rozprawy na Wydziale Teologicznym. Po uzyskaniu 23 VII 1822 stopnia magistra teologii nie przyjął probostwa na Pradze i urzędu konsystorskiego, również mimo zaprosin arcybiskupa Woronicza do Krakowa wrócił do Janowa na dawne stanowisko profesora. W tym samym roku mianowany został kanonikiem kapituły podlaskiej i sędzią Konsystorza, a w 1828 został proboszczem w Kocku, archidiakonem katedry podlaskiej i wiceadministratorem diecezji podlaskiej. 10 VII 1829 powołany został na katedrę teologii dogmatycznej Uniw. Warsz. i wobec tego przeniósł się do Warszawy, gdzie załatwiał też sprawy diecezji janowskiej. 26 IX 1829 uzyskał doktorat teologii na Uniw. Jagiell., a 21 X 1829 złożył deklarację, że nie należał do tajnych towarzystw, co było warunkiem objęcia profesury. O. był przez władze uniwersyteckie uważany za pierwszego prawdziwie godnego zajmowanej katedry profesora, dlatego też w 1830 Wydział Teologiczny wystąpił przeciw zamiarowi Komisji Rząd. Wyzn. Rel. przeniesienia ks. O. do Rzymu na proboszcza kościoła polskiego. Dziekan Wydziału uzasadniał sprzeciw tym, że trudniej znaleźć dobrego profesora niż dobrego duszpasterza w parafii. Są u nas – jak pisał w odwołaniu – „liczni dostojni kościołów. J. X. Ossoliński większą w ojczystej korzyść przyniesie zagrodzie”. O pozycji ks. O. na Wydziale świadczy fakt, iż gdy rektor Uniw., ks. Szweykowski, prosił 31 V 1830 o trzymiesięczny urlop, zaproponował na swe zastępstwo ks. O. Wybuchło powstanie listopadowe, wyjazd do Rzymu stał się nieaktualny i ks. O. został kapelanem Gwardii Narodowej Warszawy. Po utworzeniu w Warszawie Rzymskokatolickiej Akademii Duchownej w 1836 został mianowany 7 I 1837 jej pierwszym rektorem. W 1840, powołany na członka Rady Wychowania Publicznego, uczestniczył w jej pracach do ostatnich dni życia. Nie zrywał jednak z diecezją podlaską. W tymże (1840) roku rozpoczął pamiętny, acz bezskuteczny spór o rządzy nad diecezją podlaską po wywiezieniu bpa Gutkowskiego.
  O. na czele większości Kapituły kwestionował ważność ustnej nominacji ks. Bartłomieja Radziszewskiego przez bpa Godlewskiego. Podróż jego w tej sprawie do Rzymu w imieniu Kapituły zakończyła się niepowodzeniem. Pozostawił w rękopisie Teologię dogmatyczną i pasterską oraz wiele rozpraw.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1841–1842:
  członk Rady Wychowania Publicznego w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych Duchownych i Oświecenia Publicznego
  Rektor Akademii Duchownej
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 10852.
  Bohdan Łuszczyński, Silva Heraldica - lu.20664 Legitymowany w heroldyi król. polskiego.

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim