Antoni Dzimiński (ID: 5.487.24)

Uwagi

• Adam Boniecki, Herbarz polski - 5.487.24 - t. V s. 214: Dzimińscy v. Dziemińscy
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: DZIMIŃSKI Antoni - Wszedł 14.4.07 do p. szwol. gw., 1.4.08 furier, skierowany 6.4.11 do 2 p. uł. nadwiśl. jako ppor., 10.12 por. 8 p. szwol., 13.12.09 otrzymał Legię Honorową nr 26942, odbył kampanie 1808-12 w Hiszpanii, 1812 w Rosji, 1813 w Niemczech, ranny 18.10.13 pod Lipskiem, był w 35 bitwach. W armii Królestwa Polskiego kpt. w Głównym Dyżurstwie, 1830 otrzymał znak honorowy za 15 lat nieskazitelnej służby oficerskiej. W powstaniu kpt. 1 puł., odkomenderowany do sztabu gubernatora Warszawy, 6.2.31 mjr z pozostawieniem przy dotychczasowych obowiązkach, 1.3.31 odkomenderowany do pełnienia służby przy szpitalu wojskowym w koszarach aleksandryjskich, 11.8.31 adiutant połowy gen. Umińskiego, dowódcy korpusu rezerwowego, po kapitulacji Warszawy pozostał w mieście jako chory, stawił się przed KRW, ponowił przysięgę wierności carowi. 1832 kpt. korpusu weteranów, wykorzystany w Warszawie. 1835 umieszczony w komendzie inwalidów jako kpt., 1854 mjr. Zm. 22.4.64.
  n.13442 Nekrologia Minakowskiego (13442)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim