Henryk Opieński h. Pniejnia (ID: 13.62.97)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KRZYMUSKA Maria (1850-1901) krytyk literacki 2°
2. KRZYMUSKA Maria (1878-1923) literatka 3°
3. KISIELEWSKA Julia (1874-1943) pedagog, publicystka 3°
4. KISIELEWSKI Jan August (1876-1918) dramatopisarz 4°
5. KOZŁOWSKI Felicjan Antoni (1805-1870) pedagog, pisarz historyczny 5°
6. KOZŁOWSKI Korneli (1834-1904) historyk, literat 5°
7. ROZDEICZER-KRYSZKOWSKI Tadeusz (1905-1984) prawnik, ekonomista, oficer AK 6°
8. KISIELEWSKI Zygmunt Jan (1882-1942) prozaik, publicysta polityczny 6°
9. PLICHTA Andrzej Antoni (1797-1866) publicysta, prawnik, działacz polityczny 6°
10. GŁADYSZ Stanisław (ur. 1862) działacz Wielkiego Proletariatu 6°
11. KRZYMUSKI Edmund Karol (1851-1928) profesor prawa UJ 6°
12. PLICHTA Ignacy Józef (1837-1866) polityk emigracyjny 7°
13. SKĄPSKI Konstanty Zdzisław (1894-1971) pułkownik WP, generał brygady na uchodźstwie 7°
14. SLASKI Andrzej h. Grzymała (XVIII w.-XIX w.) członek Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej Woj. Krakowskiego, porucznik wojsk kor., uczestnik powstania kościuszkowskiego 7°
15. GŁADYSZ Jan (ok. 1762-1830) malarz 7°
16. ŚWIECKI Tadeusz (1880-1945), ziemianin, działacz Narodowej Demokracji, poseł na Sejm RP 7°
17. MIELĘCKI Kazimierz (1836-1863) naczelnik wojenny woj. mazowieckiego w 1863 7°
18. GRZEGORZEWSKI Aleksander (1806-1855) członek Rządu Narodowego 7°
19. GRZEGORZEWSKA Sabina (1808-1872) pamiętnikarka 7°
20. SLASKI Jan Feliks h. Grzymała (ok. 1768-1847) generał-major ziemiański pow. proszowickiego i ksiąskiego, dowódca kosynierów pod Racławicami i Szczekocinami, członek Deputacji Indagacyjnej Rady Najwyższej Narodowej 7°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  OPIEŃSKI Henryk (13 11870 Kraków - 21 I 1942 Morges, Szwajcaria), dyrygent, kierownik muzyczny teatrów
  Był synem Józefa O. i Ludwiki z Kośmińskich. Wybitny skrzypek, dyrygent orkiestr i chórów; muzykolog, krytyk, pedagog, kompozytor. 26 I 1906 w T. Miejskim we Lwowie debiutował jako dyrygent operowy, prowadząc przedstawienie „Halki”. Osiągnął wtedy duży sukces, ale mimo obietnic ówczesnego kierownika opery lwow. W. Grąbczewskiego nie został zaangażowany. W 1908-11 był dyrygentem orkiestry T. Wielkiego w Warszawie; dyrygował zasadniczo przedstawieniami baletowymi („Coppelia”, „Lizetta, czyli Córka źle strzeżona"), ale prowadził także spektakle operowe („Halka”, „Sprzedana narzeczona"). W 1913-14 był kierownikiem muz. i dyrygentem w T. Polskim w Warszawie. Komponował również muzykę do wystawianych na tej scenie sztuk: „Burzy”, „Juliusza Cezara”, „Balladyny” i „Szopki warszawskiej”. Był autorem muzyki antraktowej, m.in. do „Dam i huzarów”, „Grzegorza Dandin”. Jeszcze raz w swej karierze (w sez. 1922/23) objął kierownictwo muz. w T. Wielkim w Poznaniu, gdzie 27 IV 1923 wystawił m.in. operę swej kompozycji „Maria”. Poza tym był kompozytorem dwu oper: „Jakub lutnista” i „Noc świętojańska”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.40435.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.19426.2
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 13.62.97 - t. XIII s. 24: Krzymuscy h. Radwan
  Polski Słownik Biograficzny t. 12 str. 493: psb.11528.5
  Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 557: psb.14051.7
  Polski Słownik Biograficzny t. 24 str. 123: psb.20838.1
  S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.3045
  n.56758a Nekrologia Minakowskiego (56758)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim