Henryk Tadeusz Hagenmejster h. Hagen (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego)

„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

HALICKI Henryk Tadeusz, właśc. H.T. Hagenmayster, Hagenmajster (7 XII 1861 Krzyżanówek pow. Kutno - 12 IV 1921 Lublin), aktor, reżyser, dyr. teatru
Był synem Edwarda Hagenmaystera, właściciela ziemskiego, i Józefiny z Filipeckich. Po ukończeniu w Warszawie szkoły realnej uczył się w szkole dram. E. Derynga. Debiutował (pod pseud. Halicki, którego używał do końca życia) w 1881 podczas występów zespołu szkoły Derynga na prowincji. Następnie występował w zespołach: J. Puchniewskiego, m.in. w Kielcach (sez. 1882/83), Łodzi (sez. 1883/84) i L. Dobrzańskiego w Piotrkowie (1884). We wrześniu 1885 kierował (wraz z T. Smotryckim) zespołem w Łowiczu. Następnie występował (i reżyserował) w zespołach: w 1886 T. Smotryckiego, m.in. w Piotrkowie, Częstochowie i Łodzi (możliwe, że brał także udział w kierowaniu zespołem), w lecie tegoż roku W. Antoniewskiego, m.in. w Sosnowcu (zespół składał się z aktorów krak.), w 1886-87 J. Grabińskiego w Łomży, Suwałkach, Łodzi i Lublinie, w 1888 H. Swaryczewskiego i K. Sarnowskiego w Lublinie i Siedlcach, w 1889 K. i S. Sarnowskich, m.in. w warsz. t. ogr. Eldorado (lato), w sez. 1890/91 A. Łaskiego w Płocku. Potem grał w t. w Łodzi. Następnie występował w zespołach: w lecie 1891 A. Łaskiego w warsz. t. ogr. Eldorado, w 1891-93 L. Czystogórskiego, m.in. w Lublinie, Radomiu, Kielcach i warsz. t. ogr. Wodewil (lato 1892). W lecie 1893 grał w warsz. t. ogr. Eldorado, w sez. 1893/94 w zespole B. Mareckiego w Lublinie, Siedlcach, Radomiu i warsz. t. ogr. Belle Vue (lato 1894), a w sez. 1894/95 w t. łódz. pod dyr. Cz. Janowskiego. Od 1895 aż do 1903 stale występował z zespołem F. Felińskiego, najpierw w Lublinie (1895-98), potem w Sosnowcu (od 1898); uczestniczył też w wyjazdach zespołu do innych miast, m.in. do Ciechocinka. W tym okresie występował także gościnnie i reżyserował w innych zespołach prowincjonalnych i warsz. t. ogródkowych, m.in. w lecie 1899 w Wodewilu, w kwietniu 1900 w Łodzi w zespole B. Mareckiego. 29 VI 1900 debiutował w WTR jako Chmara („Mazepa"). Po opuszczeniu zespołu Felińskiego występował we wrześniu 1903 gościnnie w warsz. T. Ludowym, m.in. w roli Lepiuka („Chata za wsią” Z. Mellerowej i J.K. Galasiewicza), a potem w zespole J. Myszkowskiego w Lublinie. W 1904 (od kwietnia do 11 IX) sam był dyr. w Lublinie (najpierw w t. zimowym, a później w letnim T. „Rusałka"). W lecie 1904 (od 29 V) kierował także przedstawieniami popularnymi w lub. T. Ludowym. Następnie występował (i reżyserował) w zespołach: w 1905 J. Puchniewskiego w Sosnowcu, od lata 1905 do 1908 ponownie F. Felińskiego w Lublinie (T. „Rusałka"), Częstochowie, Ciechocinku, Płocku i Łowiczu, w 1909 M. Przybyłko-Potockiej w Częstochowie, w 1909-11 H. Czarneckiego w Płocku i Włocławku (od 1910) i Lublinie (sez. 1910/11; 19 I 1911 obchodził tu dwudziestopięciolecie pracy artyst.). W 1911 kierował zespołem p.n. Spółka Artystów Dramatyczno-Operowych, m.in. w Ciechocinku, a od października 1911 do kwietnia 1912 w Lublinie zespołem działającym na zasadzie przedsiębiorstwa udziałowego p.n. „Stowarzyszenie Artystów Dramatycznych”. W sez. 1912/13 pracował jako reżyser w zespole Cz. Janowskiego w Lublinie. Latem 1913 krótko sam prowadził przedstawienia w t. lubelskim. W 1914 kierował t. w Sosnowcu, a od maja tego roku był z W. Dąbrowskim kierownikiem artyst. i reżyserem T. Popularnego („Rusałka") w Lublinie. W sez. 1914/15 był reżyserem w t. lub., a w 1915-20 był dyr. T. Wielkiego w Lublinie; jeszcze w czasie trwania I wojny świat. wprowadził na tę scenę zakazany dotąd repertuar patriotyczny (m.in. „Dziadów cz. III”, „Sybir”, „Tamten”, „Kościuszko pod Racławicami"). W lutym 1920 przekazał dyrekcję T. Wielkiego ZASPowi, a sam pozostał do końca życia na stanowisku aktora i reżysera. Jego żoną była Aleksandra z domu Pade.
Mimo niezbyt korzystnych warunków (krępy, o grubych rysach i niewyszkolonej dykcji) uważany był za sumiennego i poprawnego aktora charakterystycznego (choć często, jak to określano, grał „jaskrawie"). Grał takie role jak: Twardosz („Dożywocie"), Rejent („Zemsta"), Nowowiejski („Przed ślubem"), Gospodarz („Wesele"), Drwal („Zaczarowane koło"), Sędzia („W małym domku"), Wurm („Intryga i miłość"), Franciszek Moor („Zbójcy"), Jago („Otello"), Jan Renard („Głośna sprawa"). Był cenionym reżyserem. Udzielał także lekcji dykcji i deklamacji.
Przez wiele lat działał jako reżyser i kier. zespołów amatorskich, m.in. w Sosnowcu (1898-1903), Włocławku (sez. 1907/08); w sez. 1908/09 kierował t. Tow. Miłośników Sceny w „Ogniwie” w Kijowie; tu także reżyserował m.in. „Sędziów”, a 9 I 1909 wystawił fragmenty „Dziadów”, w których sam grał Widmo dziedzica i Księdza Piotra.

Henryk Tadeusz Hagenmejster h. Hagen (ID: 7.448.12)

Rodzice

śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

Rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Stryjowie lub wujowie oraz ciotki, i kuzynki

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

Uwagi

Thank you for using
my website Sejm-Wielki.pl