Leon Jaroszyński (ID: psb.9971.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. PRZEŹDZIECKI Henryk Ignacy (1875-1939) biskup podlaski 12°
2. KORYTKOWSKI Józef (1805-1893) prawnik, członek Rady Stanu 13°
3. BORKOWSKI Maksymilian (1872-1926) księgarz 15°
4. MOŚCICKI Kajetan Kazimierz (1855-1933) inżynier komunikacji 17°
5. NOSKOWSKI Jan (1832-1881) właściciel drukarni, redaktor, wydawca 17°
6. MONIEWSKI Tadeusz (1901-1939) pedagog, działacz społeczny 18°
7. DOBRSKA Tomaszewicz Anna (1854-1918) lekarka 19°
8. KARPIŃSKI Stanisław (1870-1943) bankowiec, minister skarbu 19°
9. NOSKOWSKI Zygmunt (1846-1909) przyrodnik, kompozytor, dyrygent, krytyk 19°
10. NOSKOWSKI Władysław (1841-1881) przyrodnik, dziennikarz, literat 19°
11. DOBRSKI Konrad (1849-1915) lekarz 20°
12. STARZEWSKA z Noskowskich Aniela (1881-1977), właścicielka wypożyczalni książek w Krakowie 20°
13. SIERZPUTOWSKI Karol Tadeusz (ok. 1810-1879) powstaniec 1831, emigrant 20°
14. ROŚCISZEWSKI Piotr Paweł (XVIII w.) podstoli przasnyski, sędzia ziemski ciechanowski, poseł 20°
15. QUATTRINI Jan Ludwik (1822-1893) dyrygent, pedagog, dyrektor Opery Warszawskiej 20°
16. THUGUTT Stanisław August (18731941) działacz ludowy, minister spraw wewnętrznych 20°
17. NOSKOWSKI Zygmunt (1880-1952) aktor, reżyser, dyrektor teatru 20°
18. NOSKOWSKI Tadeusz (1876-1932) malarz 20°
19. NOSKOWSKI Władysław Adam (1892-1969) dziennikarz, honorowy konsul RP w Australii 20°
20. NOSKOWSKI Witold Jan (1873-1939) dziennikarz, krytyk teatralny i muzyczny 20°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  JAROSZYŃSKI Leon (3 VIII 1886 Warszawa - 4 IX 1959 Bydgoszcz), aktor, reżyser, dyr. teatru
  Był synem ślusarza Stanisława J. i Florentyny z Świerczyńskich. Jeszcze jako uczeń gimn. brał udział w przedstawieniach amatorskich. Po wydaleniu ze szkoły za udział w strajku szkolnym debiutował 19 III 1905 w T. Ludowym w Warszawie (korzystał wówczas z rad i wskazówek M. Trapszy). Od marca 1906 występował w zespole F. Kwaśniewskiego w Warszawie, w 1906-09 w t. wileńskim. W 1909 przez krótki czas kierował efemerycznym teatrzykiem Abstynent w Warszawie, a także (wraz z K. Osińskim) zespołem amatorskim dającym przedstawienia w Wilanowie. W 1910 występował w zespole H. Czarneckiego w Płocku i Włocławku oraz u S. Książka-Staszewskiego w Kaliszu, w sez. 1913/14 w t. w Radomiu, 1914/15 w T. Udziałowym w Warszawie (tu był też dyr. administracyjnym). Od czerwca 1915 do stycznia 1916 kierował T. dla Wszystkich przy ul. Karowej w Warszawie, przemianowanym po kilku miesiącach na T. Ludowy, a od 22 XII 1917 (wraz z L. Wiśniewskim) prowadził przez dwa tygodnie t. Sfinks. Poza tym występował dorywczo, m.in. w T. Praskim, a w 1917-22 grał niewielkie role w warsz. t. Rozmaitości, którego był też sekretarzem. W 1922-25 występował i reżyserował w T. Polskim w Bydgoszczy, był też jego sekretarzem i redagował „Almanach teatru bydgoskiego”. W sez. 1925/26 występował w T. Polski m w Katowicach, w sez. 1928/29 kierował T. Miejskim w Grodnie, w 1930-33 występował znów w Bydgoszczy, w 1933-36 w Grudziądzu, a następnie w zespole objazdowym działającym na terenie Wielkopolski i Pomorza. Podczas II wojny świat. pracował jako urzędnik w Warszawie. Od 1946 do końca życia należał stale do zespołu T. Polskiego w Bydgoszczy i tu 24 III 1958 obchodził jubileusz pięćdziesięciolecia pracy grając rolę Dziada („Wesele").
  W latach dwudziestych grał duże role dram., m.in. Poetę („Wesele"), Karola Moora („Zbójcy"), Napoleona („Bóg wojny"), potem występował przeważnie w epizodach charakterystycznych, jak np. Twardosz („Dożywocie"), Doża („Otello"), Przewodniczący komitetu („Żeglarz"), Dedejko („Kowal, pieniądze i gwiazdy"). W Bydgoszczy cieszył się dużą popularnością, był też przez wiele lat radnym Miejskiej Rady Narodowej.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.15692.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 11 str. 18: psb.9971.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim