Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. GŁOWACKI Antoni (ok. 1750-1811) malarz, dekorator, budowniczy 1°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  GŁOWACKI Józef Hilary (14 I 1789 Mińsk Litewski - 21 XII 1858 Warszawa), dekorator
  Był synem - Antoniego G. Od 1806 pracował wspólnie z ojcem w t. mińskim. W 1808 przeniósł się do Wilna i studiował malarstwo na uniw. wil. u J. Rustema. Równocześnie od 1810 wykonywał dekoracje dla t. wileńskiego. W 1812 uzyskał stopień kandydata sztuk pięknych. W 1821-25 wykładał perspektywę na uniw. w Wilnie (informację tę kwestionuje A. Kaupuż) i uczestniczył jako dekorator w urządzaniu przedstawień amatorskich. W 1827 przeniósł się do Warszawy i od 5 IX do końca życia pracował jako dekorator w t. warszawskim. Wykonał m.in. dekoracje do następujących przedstawień: „Precjoza”, „Tankred” (1827), „Biała dama”, „Włoszka w Algierze” (1827), „Telemak” (1828), „Oblubienica z Lammermooru”, „Kopciuszek” (1832), „Narzeczona” (1832), „Młyn diabelski”, „Mars i Flora” (1834), „Porwanie Aspazji” (1838), „Sylfida” (1839), „Ojciec debiutantki” (1840), „Miłość i gra” (1841), „Pamiętniki szatana” (1842), „Wolny strzelec” (1843), „Pustynia”, „Kwiat prawdy” (1845), „Makbet”, „Żyd wieczny tułacz” (1850) i do wielu innych. W 1843 wykonał dla T. Rozmaitości nową kurtynę i fryzy na parapetach lóż. Komponował przeźrocza, projektował układ żywych obrazów i szarad scenicznych, a nawet malował szyldy dla sklepów. Zajmował się także malarstwem sztalugowym (obraz w kościele św. Kazimierza, portret markietanki Joanny Żubr, podobizny aktorów i inne), oraz ilustracją książkową (ryciny w wydaniu dramatów J.T.S. Jasińskiego, Warszawa 1839, litografowane u F. Schustra). Wykonał kilka malowideł ściennych, jak np. wnętrza pałacu Paca, domu Petiscusa przy ul. Senatorskiej, Hotelu Angielskiego przy ul. Wierzbowej i innych. Uczniem jego był m.in. Michał Groński. G. ożeniony był z Amelią Tateman.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.71166.1
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 339/1858, 342/1858 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=42937 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):
  Józef Hilary GŁOWACKI
  dekorator teatrów warszawskich; opatrzony św. sakramentami zm. 21 XII 1858 przeżywszy lat 70, wypr. 23 XII 1858 z kapl. Reformatów na cm. Powązkowski, zapr. pozostała w smutku żona K. Głowacka
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 8 str. 123: psb.6791.1
  n.10281 Nekrologia Minakowskiego (10281)
  sw.170884 Akt małżeństwa: Warszawa św. Andrzej (obecn. m. Warszawa), 77/1839 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=0159d&sy=1839&kt=2 [podgląd]
  sw.407496 Akt zgonu: W-wa św. Andrzej (obecn. m. Warszawa), 63/1839 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://szukajwarchiwach.pl/72/159/0/-/10/skan/full/j5W2oy5RoQ8UzyWJxdOAbw [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim