W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- KURCYUSZ Franciszek (XVIII w.) lekarz nadworny 1°
- KURCYUSZOWA Józefa Franciszka (1811-1891) aktorka 2°
- KURCYUSZ Tadeusz (1881-1944) pułkownik, inżynier, komendant 3°
- DAHLEN Kazimierz (1802-1872) podpułkownik 4°
- REDEL Jakub Antoni (1769-1845) generał brygady WP 5°
- CIELECKI Andrzej Zaremba (XVIII w.) konfederat barski 5°
- FISZER Franciszek (1860-1937) zwolennik filozofii radykalnego idealizmu 5°
- MOŻDŻEŃSKI Leonard (1892-1954) dyrektor Departamentu Morskiego, działacz morski 6°
- GLINKA Mikołaj (1754-1825) senator-kasztelan Królestwa Polskiego 6°
- FISZER Stanisław (1769-1812) generał 6°
- BASIŃSKI Karol (1888-1919) działacz niepodległościowy 6°
- GLINKA Antoni (ok. 1710- ok. 1772) podkomorzy łomżyński 7°
- LIPSKI Jacek (1799-1872) konstruktor hutniczy 7°
- FISZEROWA Wirydianna (zm. 1826) pamiętnikarka 7°
- KARSKI Michał (1714-1793) podkomorzy ziemi różańskiej 7°
- GLINKA Zygmunt (1870-1940) ziemianin 7°
- HAUSBRANDT Wiktor (1851-1904) adwokat 7°
- GLINKA Władysław (1864-1930) ziemianin, działacz polityczny 7°
- SUŁOWSKI Tadeusz Jan (1874-1952), inżynier, elektrotechnik, przemysłowiec 8°
- SULIMIERSKI Filip (1843-1885), twórca "Słownika geograficznego" 8°
Uwagi
Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.1900.1.2 - Kurcyusz
Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 43/1850 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=38694 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego): Stanisław KURCYUSZ płk b. WP, kawaler Legii Honorowej i Krzyża Wojskowego Polskiego, następnie inspektor fabryki tabacznej; zm. 7 II 1850 w m. Suwałkach
Polski Słownik Biograficzny t. 16 str. 225: psb.14411.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KURCYUSZ Stanisław - W Wojsku Polskim Księstwa Warszawskiego 30.11.1806 kpt. 3 pp., 4.7.09 szef bat., 30.6.13 przeszedł do 15 pp., potem dow. polskiego bat. gren. gw. napoleońskiej, odbył kampanie 1807, 1809, 1812-13, odznaczył się pod Sandomierzem, otrzymał 22.8.12 LH za Smoleńsk, po bitwie pod Lipskiem opuścił swój bat., uznany za zdrajcę, cieszył się od tej pory fatalną opinią. 16.12.15 wziął dymisję jako mjr gw. franc., ale dokumentu mu nie wydano, bo w. ks. Konstanty odmówił jego podpisania. 1816 naczelnik komory celnej w Tykocinie. W powstaniu ppłk, 26.1.31 otrzymał rozkaz KRW zorganizowania w woj. august. p. strz. z Kurpiów pod komendą komisarza Godlewskiego, wyjątkowo nieudolny, wycofał się z paru ludźmi. 6.5.31 Skrzynecki zadecydował, że jeśli K. chce pozostać w szeregach narodowych, musi walczyć jako prosty żoh, następnie w komp. honor, oficerów, 5.10.31 przeszedł z Rybińskim do Prus. Wrócił do Warszawy, stawił się przed KRW, ponowił przysięgę wierności carowi. Ponownie naczelnik komory celnej w Tykocinie, był nim jeszcze 1840. Wylegitymowany 1839 ze szlachectwa. Pod koniec życia był inspektorem dochodów skarbowych, kontrolerem fabryki i składu tytoniu w Suwałkach. Ożeniony z Wiktorią Domaradzką miał synów Stanisława i Aleksego. Zm. 7.2.50 w Suwałkach.
n.2906 Nekrologia Minakowskiego (2906)
sw.338822
sw.564173 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
źródła:
- urodzenie: Bielecki - Słownik ofic. Powst. List.
|
|