Andrzej Kiwerski h. Jastrzębiec (ID: le.1525.1.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. FALKOWSKI Hipolit (1779-1821) generał 4°
2. FALKOWSKI Juliusz (1815-1892) powstaniec, emigrant, literat 4°
3. GORSKI Stefan (1882-1941) publicysta, redaktor, wydawca 4°
4. SZYDŁOWSKI Teodor (1714?-1795), kasztelan mazowiecki, wojewoda płocki 5°
5. MIKULSKI Tytus (1843-1907) Śpiewak, pedagog, kompozytor 5°
6. MĘDRZECKI Adam Mikołaj (zm. 1832) prawnik, powstaniec 1794 6°
7. POTWOROWSKI Gustaw Adolf (1889-1951) dyplomata 6°
8. TATARKIEWICZOWA Teresa (1892-1978), tłumaczka 6°
9. OCHENKOWSKI Henryk (1872-1925) historyk sztuki, muzeolog 6°
10. GODLEWSKA Maria (1880-1945) tłumaczka 6°
11. LEŚNIEWSKI Józef Krzysztof (1867-1921) generał WP, minister 6°
12. SZYDŁOWSKI Antoni (1750?-1820?), opat benedyktynów płockich 6°
13. GRABOWSKA Elżbieta (1748/9-1810) kochanka Stanisława Augusta 6°
14. KOSTECKI Antoni Karol (1825-1899) publicysta 6°
15. SZYDŁOWSKI Adam (przed 1747-1820), poseł na sejmy, targowiczanin 6°
16. LALEWICZ Walenty Maciej (XVIII/XIX) mieszczanin, adwokat, deputowany 6°
17. DANGEL Tomasz Michał (1742-1808) przemysłowiec 6°
18. DANGEL Zygmunt Henryk (1836-1906) ziemianin, ekonomista 6°
19. GRABOWSKI Ludwik (1821-1903) ziemianin, hodowca koni 6°
20. GRABOWSKI Stanisław (1780-1845) minister 7°

Uwagi

• Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.1525.1.1 - Kiwerski h. Jastrzębiec
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.1525.1.3 - Kiwerski h. Jastrzębiec
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KIWERSKI Andrzej (Jędrzej) - Ukończył 1808 gimnazjum we Lwowie. Wstąpił 5.09 do szwadronu gidów ks. J. Poniatowskiego, 11.12.09 ppor. 16 pp. Księstwa Warszawskiego, 5.4.10 przeniesiony do 3 pp., 3.9.12 por., odbył kampanie 1809, 1812-13, oblężenie Zamościa, po kapitulacji twierdzy dostał się do niewoli ros., w której przebywał do 4.14. W armii Królestwa Polskiego 25.3.15 przeznaczony do bat. wzorowych gren., potem kpt. p. gren. gw., 13.1.30 ppłk, 24.5.30 otrzymał znak honorowy za 20 lat nieskazitelnej służby oficerskiej. W powstaniu ppłk p. gren., 19.2.31 pod Wawrem został ciężko ranny (rozeszła się fałszywa wiadomość, że poległ), dostał się do niewoli, sam Dybicz oderwał mu szlify oficerskie. Po powrocie z niewoli stawił się przed KRW, ponowił przysięgę wierności carowi. 1.35 decyzją gen. Rautenstraucha otrzymał 3-letni zasiłek. Zamieszkał w majątku żony na Mazowszu, potem w Lublinie. 1848 wciągnięty do prac spiskowych, wyznaczony naczelnikiem obw. łukowskiego w planowanym powstaniu. Decyzją komisji śledczej z 24.7.51 oddany pod sąd, wyrokiem audy-toriatu potowego skazany na 2 lata ciężkich robót w Dyne-burgu. Po powrocie do kraju był członkiem Towarzystwa Rolniczego. Otrzymał medal św. Heleny. Zm. 11.11.79 w Warszawie.
  n.13143a Nekrologia Minakowskiego (13143)
  n.19504 Nekrologia Minakowskiego (19504)
  sw.51792 Informacja p. Daniela Kamińskiego (z 9.2.2008)
  sw.562090 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim