Franciszek Salezy Aleksander Dmochowski h. Pobóg (ID: 4.466.213)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. DMOCHOWSKI Franciszek Ksawery (1762-1808) poeta, działacz polityczny 1°
2. BENTKOWSKI Leon Jarosław (1823-1889) kustosz muzeum 2°
3. MIKORSKI Feliks Antoni (1725-1779) sędzia ziemski gostyński, marszałek Trybunału Koronnego 2°
4. BENTKOWSKI Feliks Jan (1781-1852) historyk, filolog 3°
5. MIKORSKI Dionizy Gorgoniusz (zm. po 1813) poseł wyszogrodzki z 1793 3°
6. MIKORSKI Franciszek Ksawery (2. poł. XVIII w.) marszałek gostyński, poseł 4°
7. DREWNOWSKI Florian Krzysztof (XVIII w.) cześnik łomżyński 4°
8. BENTKOWSKI Alfred (1813-1850) lekarz, zmartwychwstaniec, emigrant 4°
9. MIKORSKI Józef Andrzej (2. poł. XVIII w.) podkomorzy gostyński, poseł 4°
10. BENTKOWSKI Władysław (1817-1887) powstaniec 1848, 1863, poseł 4°
11. STRONCZYŃSKI Kazimierz (1809-1896) przyrodnik, paleograf, numizmatyk, sfragistyk, heraldyk, kolekcjoner 5°
12. KRZYŻANOWSKI Hieronim (1819-1875) profesor prawa kanonicznego 5°
13. DREWNOWSKI Tomasz (1800-1831) kapitan 6°
14. STRONCZYŃSKI Karol (1873-1938) inżynier technolog, przedsiębiorca budowlany 6°
15. PAPIEWSKA Anna Wanda (1883-1974) działaczka społeczna, posłanka 6°
16. NAKWASKI Cyprian (1748-1822) starosta wyszogrodzki, poseł 6°
17. ŁEMPICKI Józef (1745-1829) poseł, działacz sejmikowy 6°
18. DREWNOWSKI Franciszek Junosza (1796-1884) urzędnik państwowy 6°
19. LASOCKI Adam (zm. 1796) poseł, kasztelan sochaczewski 6°
20. CIELECKI Stefan (zm. 1863) dowódca powstańczy 6°

Uwagi

• Adam Boniecki, Herbarz polski - 4.466.213 - t. IV s. 302: Dmochowscy v. Dmuchowscy h. Pobóg
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.666.4.3 - Dmochowski h. Pobóg
  Epitafium na cm. Powązkowskim:

  D.O.M.
  FRANCISZEK SALEZY
  DMOCHOWSKI
  UR. 1800 R. 14 MARCA
  + 1871 R. 3 SIERPNIA
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 1 str. 442: psb.1086.5
  Polski Słownik Biograficzny t. 5 str. 205: psb.4329.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 359): Dmochowski Franciszek [Salezy], Wydział Nauk i Sztuk Pięknych, sekcja Nauk i Sztuk Pięknych, wpis 7 I 1819
  Syn znanego pisarza i publicysty, b. sekretarza H. Kołłątaja, Franciszka Ksawerego Dmochowskiego, i Izabeli Mikorskiej. Niezależnie od nauk prawniczych studiował literaturę. W 1820 był członkiem „Gospody Akademickiej”. Studiów jednak nie ukończył. Pracę literacką rozpoczął od przekładów z Moliera i Arnaulta. W 1820-1822, jeszcze jako student, redagował z Dominikiem Lisieckim czasopismo „Wanda”, równocześnie uczył w trzech niższych klasach Liceum warszawskiego. W 1822-1824 gospodarował w dzierżawionym przez siebie majątku na Kujawach. Utrzymywał bliższe stosunki z Konstantym Świ-dzieńskim, a w czasie studiów ulegał wpływom Kazimierza Brodzińskiego. Po powrocie w 1824 do Warszawy działał jako tłumacz, redaktor, wydawca, właściciel drukarni i księgarni. Podjął wydawnictwo pt. Biblioteka Narodowa, w którym wydawał dzieła Kniaźnina i Zabłockiego, i tanich cyklów powieściowych. Od 1 VII 1826 do 1829 wydawał „Gazetę Koresp. Warsz.”. Był ponadto redaktorem „Tygodn. Pol.” W 1835-1839 redagował „Muzeum Domowe”, w 1825-1826 „Bibl. Polską, pamiętnik umiejętnościom, historii, literaturze i rzeczom krajowym poświęcony”. W styczniu 1831 został porucznikiem adiunktem w Sztabie Gwardii Narodowej. 24 stycznia przyjęty do Tow. Patriotycznego na wniosek Mochnackiego; po tygodniu został skreślony. W czasie powstania redagował „Niepodległość”, w której ogłosił artykuł Jaka siła moralna zrządziła i prowadzi rewolucją Polski? Pisywał też wiersze patriotyczne. 29 VI 1831 wygłosił na Uniwersytecie patriotyczne przemówienie na cześć powstania. 17 sierpnia aresztowany jako jeden z przywódców zaburzeń warszawskich w nocy 15 sierpnia. Postawiony przed nadzwyczajny sąd wojenny został jednakże uniewinniony. Po upadku powstania wydał znaczną ilość przekładów własnych i cudzych powieści francuskich. W krytyce był rzecznikiem pseudoklasycznej poezji francuskiej, atakował w recenzji Sonety krymskie. W 1840 osiadł w swej posiadłości Radzików w gub. płockiej i dopiero w 1857, zmuszony warunkami materialnymi, wrócił do Warszawy, gdzie po niepowodzeniu na polu prasowym został w 1863 nauczycielem w III gimnazjum warszawskim. W 1861 był członkiem czynnym Tow. Rolniczego w Warszawie. Wydał ciekawe wspomnienia od 1806 do 1830 oraz rozprawy: Znakomici literaci z okresu od 1800 do 1830 roku („Kłosy” 1871, t. XII), O wydawnictwie warszawskim od początku bieżącego stulecia do roku 1840 („Przegl. emigr. nauk., lit. i artyst.”, R. I, 1863, t. III).
  n.15901 Nekrologia Minakowskiego (15901)
  n.21010a Nekrologia Minakowskiego (21010)
  sw.221123 Akt małżeństwa: Warszawa św. Jan (obecn. m. Warszawa), 124/1827 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=8&zs=9233d&sy=316&kt=2 [podgląd]
  sw.745063 Akt małżeństwa: Radziki Duże (obecn. woj. kuj.-pom.), 11/1846 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] https://www.genealogiawarchiwach.pl/#query.city=Radziki+Du%25C5%25BCe&query.dateFrom=1846&query.dateTo=1846&query.suggestion=false&query.thumbnails=false&query.facet=true&query.sortMode=DEFAULT&goComments=false&searcher=big&query.query [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim