Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KOŹMIAN Kajetan (1771-1856) poeta, krytyk, publicysta 4°
2. KOŹMIAN Józef Szczepan (1773-1831) biskup kujawsko-kaliski 4°
3. DZIEWICKI Seweryn (1810-1863) oficer, emigrant, poeta 5°
4. GONIEWSKA Zofia (1818-1907) działaczka społeczna, powstaniec 1863 5°
5. KOŹMIAN Andrzej Edward (1804-1864) pisarz, publicysta, polityk 5°
6. KOŹMIAN Jan (1814-1877) ksiądz, redaktor, publicysta 5°
7. KOŹMIAN Stanisław Egbert (1811-1885) publicysta, właściciel ziemski, poeta 5°
8. DZIEWICKI Michał Seweryn (1851-1929) filolog, literat, tłumacz 6°
9. SKOWROŃSKI Stanisław Tadeusz (1896-1974) pułkownik dyplomowany WP, generał brygady na uchodźstwie 6°
10. NASIEROWSKI Walenty Maciej (1808-1888) demokrata emigracyjny 6°
11. GODLEWSKI Stanisław Aleksander (1867-1933) działacz ziemiański 6°
12. CZYŻEWSKI Józef (1774-1849) generał brygady 6°
13. KOWERSKA Zofia (1845-1929) powieściopisarka 6°
14. KOŹMIAN Stanisław (1836-1922) publicysta, polityk, reżyser 6°
15. BIELIŃSKI Piotr (1754-1829) senator, wojewoda 6°
16. ROGALIŃSKI Antoni (ok. 1690-1761) starosta obornicki, sędzia ziemski wschowski 7°
17. TOMICKI Jan (17861847) generał brygady w powstaniu listopadowym 7°
18. MICHAŁOWSKI Józef Jakub (1870-1956) prawnik, historyk, dyrektor Stacji Naukowej PAU w Rzymie 7°
19. OSTRORÓG Stanisław Julian (1830-1890) pułkownik, działacz emigracyjny 7°
20. DESKUR Jan (1860-1929) dyrektor banku, notariusz 7°

Uwagi

• Adam Boniecki, Herbarz polski - 1.810.17 - t. I s. 200 (i uzup. w t. Uzupełnień): Bieczyńscy h. Łodzia z Bieczyny, w powiecie kościańskim
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 1.810.19 - t. I s. 200 (i uzup. w t. Uzupełnień): Bieczyńscy h. Łodzia z Bieczyny, w powiecie kościańskim
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 1.810.31 - t. I s. 200 (i uzup. w t. Uzupełnień): Bieczyńscy h. Łodzia z Bieczyny, w powiecie kościańskim
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 1.810.33 - t. I s. 200 (i uzup. w t. Uzupełnień): Bieczyńscy h. Łodzia z Bieczyny, w powiecie kościańskim
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 12.194.59 - t. XII s. 118: Koźmianowie h. Nałęcz
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.136.1.2 - Bieczyński h. Łodzia
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.136.1.4 - Bieczyński h. Łodzia
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 350): Bieczyński Feliks [Tomasz], Wydział Nauk i Sztuk Pięknych, sekcja Sztuki Piękne, Miern. i Architekt., wpis 17 XI 1820
  Syn Teofila, kpt. wojsk koronnych, pułk. Wojska Pol., późniejszego komendanta Pragi, właściciela dóbr Grzebowilk i Iłowiec, oraz Marcjanny Markowskiej. Zapisany do ksiąg szlachty pow. siennickiego. 20 VI 1820 zaliczony do elewów miernictwa Komisji Urządzającej Lasy i Dobra Rządowe, do ekonomii Parczew w pow. radzyńskim na praktykę. We wrześniu 1820 zapisał się na Uniw. Warsz. 26 X 1822 mianowany przez Komisję Rząd. Spraw Wewn. elewem kl. II budown. wodnego i lądowego. W 1823-1826 był zastępcą inżyniera rzeki Wisły w woj. płockim, w 1826-1828 inżynierem woj. lubelskiego, w 1828-1862 inżynierem wojewódzkim w Lublinie. Sprawował nadzór nad budową Instytutu Aleksandryjskiego w Puławach. W czasie kampanii 1831 służył od 8 II 1831 do 2 IX tegoż roku jako pporucznik 15 Lubelskiego P. Piechoty, stacjonującego w Modlinie, w związku z czym stracił posadę po upadku powstania. Był przeciwnikiem wydarzeń 15 VIII 1831 w Warszawie. 18 XII 1831 powołała go Komisja Wojew. czasowo na dotychczasowe stanowisko budowniczego, a 21 I 1832 zlecono mu również czynności inżyniera wojewódzkiego. W 1837 zaprojektował Ogród Saski w Lublinie. W 1840 otrzymał Krzyż Św. Stanisława III kl. Wylegitymowany w Królestwie w 1838. W 1845 brał udział w delimitacji Król. Polskiego od austriackiej części Galicji, za co został wyróżniony nagrodą. W 1844 zajmował się przebudową gmachów puławskich pod Instytut Aleksandryjski Wychowania Panien. W 1846 mianowany p. o. inżyniera gubern. lubelskiego. W 1856 otrzymał Krzyż Św. Anny III kl. Pod jego wpływem przerobiono linię kolejową i dworzec w Lublinie. Był przez władze gubernialne ceniony jako niezwykle sumienny i lojalny pracownik, zasłużony zwłaszcza przy rozbudowie Lublina. W 1846 otrzymał pierścień brylantowy, w 1860 list pochwalny Komitetu Wystawy Płodów i Wyrobów Gospodarstwa Wiejskiego w Lublinie za okazy drzewek morwowych wyhodowanych z nasienia. 20 VI 1862 przeszedł na emeryturę. Na stanowisku inżyniera wojew. i gubern. pozostawał 36 lat. Już będąc na emeryturze wydał w 1863 litografowaną broszurę Przyszłość miasta Lublina. Ożeniony był (1836) z Emilią Koźmianówną z Gałęzowa.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: BIECZYŃSKI Feliks - zapisał się 9.20 na Wydział Nauk i Sztuk Pięknych UW. 1823-26 zastępca inżyniera rzeki Wisły w woj. płockim, 1826-28 inżynier woj. lub., 1828-62 inżynier wojewódzki w Lublinie. 15.1.31 uzyskał nieograniczony urlop w celu pełnienia obowiązków przy sztabie dowódcy gw. ruchom, woj. lub. Wszedł 8.2.31 do 15 ppl. jako ppor., 30.7.31 por., 14.9.31 dymisja „dla słabości zdrowia”. Znany i zasłużony architekt i budowniczy, działający przede wszystkim w Lublinie. Ożeniony był z Emilią Koźmianówną. Zm. 1885.
  Włodzimierz Dworzaczek (Genealogia i Teki Dworzaczka) - dw.34175 Dw.,rkps.14400,s.299
  sw.561890 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim