Waleria Solecka (ID: 1.1117.118)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. BŁOTNICKI Tadeusz (1858-1928) rzeźbiarz 1°
2. BŁOTNICKI Edward (1830-1880) literat, działacz polityczny 2°
3. BŁOTNICKI Stanisław (1863-1914) dziennikarz, publicysta 3°
4. PARVI Zenon (1868-1910) dziennikarz, dramaturg 4°
5. TEPA Franciszek (1828 1889), malarz, rzeźbiarz 5°
6. STANKIEWICZ Kazimierz (1818/20-1895) spiskowiec, emigrant, opiekun Stanisława Wyspiańskiego 6°
7. FUSIECKI Aleksander Wojciech (ur. ok. 1810) księgarz, działacz społeczny 6°
8. GRZYBOWSKI Józef (1869-1922) profesor, geolog, paleontolog 7°
9. KIENIEWICZ Feliks (1802- po 1863) poseł 7°
10. KIENIEWICZ Hieronim Władysław (1834-1864) inżynier, rewolucjonista 8°
11. JELEŃSKI Antoni (1818-1874) ziemianin 8°
12. TEPA Bruno (1865 1898), malarz 8°
13. MACIESZA Adolf (1878-1929) lekarz, przyrodnik, podpułkownik, poseł 9°
14. TEPA Jerzy (1908 1992), dramatopisarz, dziennikarz 9°
15. JAKOWSKI Stefan Marian (1857-1921) lekarz, bakteriolog 9°
16. PUTTKAMER Wawrzyniec (1859-1923) ziemianin, polityk 9°
17. DYBOWSKI Władysław (1838-1910) faunista, florysta 10°
18. DYBOWSKI Benedykt (1833-1930) przyrodnik, lekarz, sybirak 10°
19. PUTTKAMER Wawrzyniec Stanisław (1794-1850) marszałek powiatu lidzkiego, działacz kalwiński 10°
20. PUTTKAMEROWA Marianna Ewa (1799-1863) młodzieńcza miłość Adama Mickiewicza 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  SOLECKA Waleria, zamężna Błotnicka, pseud. Róża Rafalska(1860 - 21 III 1889 Kraków), aktorka
  Ukończyła seminarium nauczycielskie we Lwowie. Uczyła się potem u J. Królikowskiego w Warszawie. Debiutowała w Poznaniu 10 I 1883 pod pseud. Róża Rafalska w komedii „Fałszywe blaski” i w t. pozn. występowała w sez. 1883/84. 3 II 1885 wystąpiła po raz pierwszy we Lwowie pod nazwiskiem Solecka w roli Joanny („Dziewica Orleańska"). S. Pepłowski pisał o niej: „osoba młoda, przystojna, bardzo wykształcona, znalazła się najniewłaściwiej na deskach scenicznych niedostępnych dla niej choćby tylko z powodu wadliwej w najwyższym stopniu wymowy”. Grała role bohaterek, m.in. Rozę („Lilla Weneda"); potem role kokot. Po wyjściu za rzeźbiarza Tadeusza Błotnickiego opuściła scenę w 1886. Ogłosiła potem drukiem kilka nowel, jak np. „Krasula” (Warszawa 1889), które zyskały uznanie krytyki.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81244.1
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 1.1117.118 - t. I s. 293 (i uzup. w t. Uzupełnień): Błotniccy h. Doliwa z Błotnicy w powiecie radomskim
  Polski Słownik Biograficzny t. 2 str. 141: psb.1493.3
  Polski Słownik Biograficzny t. 40 str. 267: psb.30964.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim